Interview met vader Anne Faber: "Theo Hiddema had gelijk"

Hiddema etaleerde in zijn betoog exact het probleem waar de heren Faber zich ook mateloos aan ergeren. De media sloegen alle gruwelijke details van de misdaad over, 'uit respect voor de nabestaanden', waar alle begrip voor is maar uit zo'n beetje alle rapporten blijkt eenzelfde werkwijze te zijn gehanteerd. Dat is natuurlijk een flink probleem! Ambtenaren, psychologen, therapeuten, behandelaars en specialisten lazen alleen maar verhullende taal in plaats van de ware toedracht en gruwelen van wat zich heeft afgespeeld.

Ook in de Tweede Kamer reageerde men onthutst en pleitte men voor respect voor de nabestaanden, die aanwezig waren in de zaal tijdens Hiddema's betoog. Nu geeft de vader dus aan dat hij in deze kwestie aan de kant van Hiddema staat en, ondanks dat het pijnlijk moet zijn geweest, het juist goed vindt dat de details bloot werden gelegd. Niet vanwege enige shock-value maar omdat een groot deel van de fouten die zijn gemaakt bij en na de behandeling van Michael P., te maken hebben met het verhullen van dergelijke details.

Hierdoor werd de verkrachting en moord van Anne Faber een volkomen abstract verhaal en ging het niet meer om hun dochter maar om 'de casus A. Faber/Michael P.'. Wim Faber geeft in het interview aan zich helemaal vast te hebben gebeten in al het nieuws over Anne en dat hij al vrij snel fouten op het spoor kwam. Fouten die mede door deze detailloze abstractie zijn ontstaan en hadden kunnen worden voorkomen.

Hij is dan ook van mening dat de bestuursvoorzitter van kliniek Den Dolder, de gevangenisdirecteur van Vught en diverse rechters medeverantwoordelijk zijn voor de fouten die hebben geleid tot Annes' dood.