Indonesie niet onder de indruk van Greenpeaces dwingelandij

Greenpeace probeert de Indonesische overheid nu al enige tijd onder druk te zetten, maar gelukkig houdt Jakarta voet bij stuk.

Het werd tijd dat ontwikkelingslanden zichzelf en hun belangen verdedigen - ja, ook - zeker zelfs - tegen organisaties zoals Greenpeace:

De parlementariers hebben genoeg van de illegale activiteiten en de greenmail van onze vrolijke groene ridders. Zij zijn er om de belangen van hun volk te behartigen, niet om Greenpeace alles te geven waar ze om vraagt. Zeker niet als de eisen van Greenpeace in strijd zijn met die belangen.

Qasasi zei, alweer geheel terecht, dat NGOs "zich gewoon aan de regels hebben te houden". Greenpeace denkt boven de wet te staan. Zie bijvoorbeeld de anti-visserijacties in de Noordzee, of het de gevaarlijke actie bij de een trein met nucleair afval in Nederland eerder deze maand. Gelukkig begrijpt Indonesie dat dit soort kwalijk gedrag keihard afgestraft moet worden: Greenpeace moet zich aan de regels houden. Doen de Gaia-aanbidders dat niet, dan moeten ze gewoon het land uitgezet worden. Punt, einde verhaal. Dan kunnen activisten wel steen en been klagen, maar daar is niemand van onder de indruk: het is volstrekt duidelijk dat Greenpeace de Indonesische economie op elke mogelijke manier wil ontwrichten. Dit is niet een pro-milieu- maar een anti-kapitalismebeweging.

De vraag is nu wanneer de Nederlandse overheid ook hard durft op te treden tegen deze organisatie. Op dit moment heeft Greenpeace nog de ANBI-status. Dit houdt in dat giften aan Greenpeace aftrekbaar zijn van de belasting: het zou namelijk om een 'goed doel' gaan. Het zou toch buiten kijf moeten staan dat NGOs die de wet met voeten treden deze status linea recta dienen te verliezen, nietwaar?