18 jaar geleden, vijf over zes in de avond, na een jarenlange heksenjacht in de vorm van demonisering besloot Volkert van der Graaf de trekker over te halen. Nadat Fortuyn jarenlang was zwartgemaakt, beledigd en persona non grata was verklaard door 'links' - en tal van anderen - was Van der Graaf er heilig van overtuigd dat hij een heldendaad had verricht. In feite was er een aanslag gepleegd op het vrije woord. Daarom herdenken wij op 6 mei de brute en laffe moord op Fortuyn en herdenken wij tegelijkertijd de aanslag op het vrije woord.
Toen Pim Fortuyn de politiek in wilde trilde de elite van angst. De charmante Fortuyn was namelijk een groot gevaar voor de zittende macht, hij prikte namelijk de ene fantasie na de andere door. De puinhopen van paars, de mislukte integratie, de afgrijselijke weg-met-ons-mentaliteit is waar hij volop tegen fulmineerde.
Al vanaf de jaren 90 stonden de waakhonden van de PvdA - en later gesteund door andere intolerante partijen - klaar om hem voor van alles en nog wat uit te maken. Fortuyn moest namelijk hoe dan ook als persoon worden onteerd, kapot gemaakt.
Op 6 mei 2002 verloor Nederland een groot politicus. Een man die het niet schuwde om de problemen van de multiculturele samenleving aan te kaarten. Waar Frits Bolkestein mee begon, maakte Pim Fortuyn het af. Helaas moest Fortuyn het bekopen met zijn dood.
Joost Eerdmans kwam vandaag met de volgende boodschap: