Iedereen bij de PvdA blundert

Vorige week schreef ik al dat de megablunder van Diederik Samsom vorige week mede te wijten was aan een megablunder van zijn collega Ronald Plasterk. De man die om onbegrijpelijke redenen woordvoerder Financiën werd, terwijl de partij ook de onvolprezen Ed Groot in de gelederen heeft, lachte abusievelijk D66-specialist Wouter Koolmees weg. Koolmees assisteerde zijn partijleider Alexander Pechtold tijdens de ongekende onderhandelingen over het noodakkoord van FC Kunduz. Op woensdagavond, na een dag onderhandelen, kwam hij met een A4'tje naar Plasterk. Daarop stonden enkele punten uit de onderhandelingen van GroenLinks, ChristenUnie en D66. Diederik Samsom had al laten weten niet mee te willen onderhandelen, maar Koolmees probeerde het nog een keer bij diens collega-woordvoerder. Het eindigde in een teleurstelling. Op de vraag of dit lijstje bespreekbaar was voor Plasterk, antwoordde deze lachend dat hij ook nog wel een velletje met wensen had liggen. Koolmees droop af. Het 'velletje' dat Plasterk weghoonde, bleek de volgende dag goeddeels overeen te komen met het akkoord dat CDA en VVD met de drie progressieve partijen sloten.

Gaat dan álles mis bij de PvdA? Nou, eigenlijk wel. Afgelopen zaterdag kwam de ledenraad van de partij bijeen. De Volkskrant schreef de partij vanochtend in een poging Samsom een hart onder de riem te steken, finaal de afgrond in. „Ondanks vele vragen scharen de PvdA-leden zich achter de tactiek van Diederik Samsom”, luidde de conclusie. Maar het verhaal van Samsom rammelde als vanouds.

„Hoe voorkomen we dat ze het zonder ons gaan doen?”, vroeg een lid. Daarop antwoordde Samsom: „Door de grootste partij te worden. Zo groot dat ze niet om ons heen kunnen.” Het leverde hem een groot applaus op. Intussen staat de partij wederom op omvallen in de peilingen. Nadat eerst Wouter Bos er al in slaagde de partij richting de 16 zetels te brengen, was het Job Cohen die het karwei af leek te maken. Het is echter Samsom die het karwei gaat afmaken.

Het gaat helemaal niet goed met de PvdA, maar dat hoef ik u niet te vertellen. De partij heeft zich afgelopen week met verve gekandideerd voor de verkiezing tot meest onmisbare partij in de Nederlandse politiek. Alleen Jan Nagel en zijn bejaardenfuif komen op het moment nog in de buurt van de sociaal-democraten. Maar niemand heeft het binnen de partij door, en dat gaat ze definitief opbreken. In extase door het terugvinden van de ideologische veren, vergeten de leden dat het land verder loopt. En dat gaat ook na 12 september zonder de PvdA gebeuren.