Het sprookje van klimaatsceptici als 'lakeien van de olie-industrie'

Nog steeds hoor je mensen verkondigen dat klimaatsceptici een lobby vormen, die gesteund wordt door de olie-industrie. Dat klinkt voor sommigen misschien aannemelijk, maar is om allerlei redenen absurd.

Allereerst heeft geen enkele grote oliemaatschappij, voor zover ik weet, ooit stelling genomen in de klimaatdiscussie. Zij zijn daar kennelijk niet in geïnteresseerd. Hun beleid is, in het algemeen, om in te spelen op de politieke situatie en niet om die situatie te beïnvloeden. En olie verkopen ze toch wel. En als een grote maatschappij (al of niet olie–verkopend) een standpunt wil verkondigen, dan hebben ze daarvoor professionele PR–afdelingen, die desgewenst professionele advertentiebureaus kunnen inschakelen. Zij zullen heus niet proberen hun doel te bereiken door gepensioneerde professoren om te kopen, dat zou wel erg amateuristisch zijn. En in de derde plaats: wie luistert er nu naar gepensioneerde professoren? Niemand immers! Althans bijna niemand.

Er bestaat in de westerse wereld één instituut dat je misschien als lobby van klimaatsceptici zou kunnen beschouwen en dat is het Heartland Institute in Chicago. Die houden regelmatig klimaatconferenties, waar uitstekende voordrachten worden gehouden door allerlei deskundigen. En waar AGW-gelovigen (AGW = 'Anthropogenic Global Warming') wel worden uitgenodigd maar meestal niet verschijnen.

Dit verschijnsel kennen we in de meeste landen, ook in Nederland, dat de AGW-gelovigen (bijv. van het KNMI) klimaatdiscussies met andersdenkenden systematisch uit de weg gaan.

De klimaatsceptici beschikken in de meeste andere landen niet over enige 'lobby', zeker niet in Nederland. Het zijn vrijwel zonder uitzondering individuele wetenschappers die zich, na hun pensioen, in de klimaatproblematiek hebben verdiept en hebben ontdekt dat de beweringen van het IPCC ('Intergovernmental Panel on Climate Change') onvoldoende gefundeerd zijn. Je kunt, als je de uitspraken van het IPCC bestudeert, moeilijk tot een andere conclusie komen. Deze 'sceptici' kennen elkaar vaak niet eens persoonlijk en vormen zeker geen groep. Zij publiceren boeken, artikelen in speciale tijdschriften (zoals het voormalige tijdschrift 'Spil') en artikelen op websites  (zoals Climategate.nl, de Klimatosoof, de Klimaatgek en hier natuurlijk op DDS).

De meeste kranten en tijdschriften accepteren hun artikelen als regel niet.

Dat vele wetenschappers tot die negatieve conclusie kwamen was wel te verwachten. Het IPCC is in 1988 door politici opgericht om te rapporteren over de invloed van de mens op de verandering van het klimaat. Het IPCC heeft dus niet de opdracht om te rapporteren over klimaatverandering in het algemeen of over achtergrondstudies betreffende klimaatverschijnselen. Dat hebben ze dan ook nooit gedaan. Ze gingen uit van het vooringenomen standpunt dat de mens het klimaat beïnvloedt en wel in die zin, dat de wereld daardoor wordt opgewarmd. Het is in die 25 jaar overigens nooit aangetoond dat dit het geval is. Natuurlijke oorzaken van klimaatverandering (en die zijn er vele) worden door het IPCC systematisch genegeerd. Sinds 1996 hebben veel 'sceptici' van over de hele wereld hier bij herhaling op gewezen. Echter zonder veel resultaat.

En ondertussen blijven er nog steeds boze krachten die bovenaangehaald sprookje verspreiden.

Aldus Dick Thoenes.

Voor mijn eerdere DDS-bijdragen, zie hier.