Afgelopen woensdag heeft een erg belangrijk orgaan, de staatscommissie parlementair stelsel, het onderzoek gepresenteerd naar het politieke systeem van Nederland. Het zit vol met angsten voor de afbraak van het parlementair stelsel in Nederland en het lijkt met het komend kabinet niet beter te gaan worden.
Een belangrijke onderzoekscommissie, de staatscommissie parlementair stelsel, maakt zich zorgen om het Nederlandse politieke systeem. Zo ziet deze club onder leiding van Johan Remkes dat politieke partijen nog maar weinig leden hebben en dat er vrijwel alleen uit die kleine club politici worden gekozen. „Dat is niet goed voor het vertegenwoordigend stelsel.”
De staatscommissie brengt woensdag verslag uit van het eerste deel van haar werkzaamheden. Met oplossingen komt Remkes woensdag nog niet, wel zet hij uiteen welke problemen zijn commissie heeft gevonden. Zoals de lange kabinetsformatie waar kiezers meer invloed op zouden kunnen uitoefenen en de zorgen over digitale beïnvloeding rondom verkiezingen.
Zo staat er ook in het rapport dat er behoefte is aan referenda bij de bevolking, maar dat het niet wordt ingevoerd. Sterker nog, het raadgevend referendum wordt geschrapt en wordt niet vervangen. Al decennia zijn we bezig met het invoeren van referenda, maar elke keer is er politieke onwil, vooral vanuit de VVD.
Politieke partijen hebben weinig leden, de formatie is achter gesloten deuren en is dichtgetimmerd zonder de kiezers iets voor te leggen, de representatie van de bevolking wordt aangetast door partijdiscipline. Het zijn allemaal aspecten die meespelen en waarmee de politieke partijen niets doen. Het lijkt een bestuurlijke bubbel, waarbij regeren belangrijker lijkt, dan de toekomst van ons parlementair stelsel.
Het gaat uiteindelijk ten onder als het zo doorgaat door het wantrouwen van de bevolking. Uiteindelijk wordt er ook steeds meer vertrouwen gelegd bij extreme figuren, omdat die het gat gebruiken om het vertrouwen naar zichzelf toe te trekken. Het anti-establishment gevoel in de bevolking komt door de politiek zelf en ze lijken elk middel en elk signaal te negeren als het hun eigen macht te veel aantast.
Het referendum is hét middel om de politiek en de bevolking met elkaar te laten praten. Om de politici door het land te laten trekken. Om de mensen met elkaar te laten discussiëren. Het is het enige middel om de politieke apathie terug te draaien door het politieke debat weer voor een deel terug te brengen bij de mensen en de samenleving. Dit middel heeft D66 weggegeven voor de macht, voor de politieke apathie.
Het onderzoek legt ook de zorgen bloot om de groeiende rol van de Europese Unie die de legitimiteit van de overheid aantast. Na het nieuws van meer politieke toppen en digitale integratie van de Europese landen door Mark Rutte, wordt duidelijk dat er over deze zorgen ook niet wordt nagedacht. Bizar en zorgwekkend.