Het Kalifaat is een feit

Elk middel is geoorloofd om ISIS te stoppen. Nederlandse strijders van deze terreurbeweging moeten keihard worden aangepakt.

Het is te laat voor halve maatregelen. De tumor die de Islamitische Staat in Irak en Syrië is, zaait oncontroleerbaar snel uit en dreigt het hele Midden-Oosten aan te tasten, een regio waar gezond weefsel toch al slechts onder de microscoop is te vinden. Zoals het echte islamisten betaamt, doet ISIS niet aan grenzen. Hun streven is immers gericht op het verenigen van de hele oemma, de islamitische gemeenschap, in één theocratie met aan het hoofd een kalief, opvolger van de profeet Mohammed. Grenzen worden getrokken door mensen, ISIS streeft naar een staat die slechts wordt beperkt in omvang door de wil van God.

Binnen dit kalifaat gelden alleen Zijn wetten. In de door ISIS onder de voet gelopen gebieden in Noordoost-Syrië en westelijk Irak is de sharia onmiddellijk van kracht verklaard: vrouwen mogen alleen gesluierd het huis uit (en liever helemaal niet), alcohol en sigaretten zijn verboden, niet-moslims moeten extra belasting – jizyah - betalen, op misdaden staan draconische straffen (behalve die begaan door de ISIS-strijders zelf natuurlijk) en kerken en sjiitische heiligdommen worden vernietigd. In de recente geschiedenis heeft alleen Afghanistan onder de Taliban een vergelijkbaar regime gekend, hoewel alle elementen van ISIS’ onderdrukking ook terug te vinden zijn bij onze “bondgenoot”  Saoedi-Arabië.

Kankergezwel

Een verschrikkelijk, kwaadaardig kankergezwel van een organisatie dus, dat ISIS, maar aan de andere kant, wat kan ons het schelen wie de baas is in Irak, Syrië of voor mijn part het hele Midden-Oosten? Welke moslimfanaat, welke corrupte generaal, welke antidemocratische koning er heerst is toch lood om oud ijzer? Hun olie zullen ze ons toch wel blijven verkopen en zo niet, des te beter! Dan hebben we misschien eindelijk de juiste motivatie om definitief over te stappen op brandstoffen die onze planeet niet de vernieling in helpen. Laat ze elkaar maar de koppen afslaan in die zandbak, dat doen ze al duizenden jaren. Het zal onze tijd wel duren, toch?

Ja en nee. De gedachte dat de islamitische wereld toe is aan een democratische golf is sinds de eerste oprispingen van de “Arabische Lente” zelfs bij de meest notoir naïeve juichaapjes verdwenen. Islam en democratie gaan niet samen. Dat is geen ideologische overweging, maar een feitelijke constatering. De uitzonderingen die er zijn – Indonesië en misschien Pakistan – tonen alleen maar hoe schrijnend het ervoor staat in de pakweg 50 andere moslimlanden op aarde. Of laat ik het wat nuanceren: islam in het Midden-Oosten en democratie gaan niet samen. Soit. Dat is niet ons probleem, zij hebben Allah immers.

Toch moeten we ingrijpen tegen ISIS. Niet vanwege het verspreiden van een vaag democratisch ideaal, niet eens vanwege de afschuwelijke mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden die het handelsmerk zijn van deze terroristische organisatie die, samen met haar idealistische broeders van Boko Haram in Nigeria en de Taliban in Afghanistan en Pakistan, wel erg dicht bij de definitie van het Absolute kwaad komt. Nee, een aanval op ISIS is gerechtvaardigd vanwege de bedreiging die hij voor ons. Puur eigenbelang dus en wat is daar mis mee? Het is de eerste verantwoordelijkheid van westerse overheden hun eigen burgers te beschermen, niet de mensenrechten in den vreemde te garanderen.

Jihad

ISIS is een bedreiging voor ons, twijfel er niet aan. In de gestoorde geest van de ware islamist is de hele mensheid de oemma en de hele planeet het koninkrijk Gods. Nogmaals, de jihad doet niet aan grenzen. Niet aan de grens tussen Irak en Syrië en niet aan die tussen Frankrijk en België, zoals ISIS-strijder Mehdi Nemmouche in Brussel bewees. Hier zit hem ook het verschil met bijvoorbeeld het regime van de Syrische president Bashar al-Assad. Ook een schurk, ook een moordenaar, maar eentje die voor ons uiteindelijk volkomen ongevaarlijk is.

Daarom hoop ik dat de Amerikanen hun begrijpelijke schroom zullen afwerpen en ISIS vanuit de lucht een ongenadig pak op zijn donder zullen geven. Geen grondtroepen, daar hebben Irak en Syrië zelf er genoeg van, maar raak hun hoofdkwartieren, konvooien, aanvoerlijnen. Assad, Maliki en wie weet Iran zullen de rest doen. (De toenadering tot Teheran, een natuurlijk bondgenoot voor het westen tegen het soennitische islamisme, lijkt mij overigens één van de positieve neveneffecten van de tsunami-achtige opmars van ISIS, never waste a good crisis!)

En Nederland? Wij kunnen ons steentje bijdragen door onze dwaze GroenLinks-mentaliteit af te schudden en eindelijk de Nederjihadisten te zien voor wat zij zijn: terroristen en moordenaars. Ontneem hen hun paspoort en nationaliteit, verklaar ze tot ongewenste vreemdeling en zet ze uit (liefst na een zo lang mogelijke gevangenisstraf wegens oorlogsmisdaden). In het buitenland neemt men al stappen daartoe, dus waarom blijven wij pamperen met een “traject” naar een baan en een huis voor terugkerende jihadi’s? Zij zijn allen lid geweest van terroristische organisaties, er kleven baden bloed aan hun handen en de meesten hebben sowieso meer dan één paspoort, dus stateloos worden ze ook al niet.

Of lever precisiemunitie, nachtkijkers en scherpschuttergeweren aan de tegenstanders van ISIS. Dan lost het probleem van de Nederjihadisten zich hopelijk vanzelf op. Een tumor kun je nu eenmaal niet wegwensen.

Volg Bart Schut op Twitter en Facebook.