Het gelijk van Martin Bosma

De fractiesecretaris van de PVV, Martin Bosma, heeft in aanloop naar de verschijning van zijn boek De schijn-élite van de valse munters diverse interviews gegeven, bijvoorbeeld in De Volkskrant.

Over zijn stelling dat Hitler een nationalistische variant bracht van het socialisme is in de media al geschreven. Ik kan daarom kort zijn. Nieuw is de gedachte niet. Het is een logische gevolgtrekking van de naam van Hitlers partij: de Nationaal-Socialistische Duitse Arbeiders Partij (NSDAP). Belangrijker vind ik de centrale gedachte van zijn betoog, namelijk dat de ultralinkse revolte van 1968 door middel van geraffineerd taalgebruik het hele denkschema heeft bepaald. Op Hitler werd het etiket ‘rechts’ geplakt, terwijl zijn beweging eerder nationaal-links te noemen was. De term nationaal-socialistisch wordt sindsdien zorgvuldig gemeden, rechts wordt altijd betiteld als ‘fascistisch’. Bosma ziet overeenkomsten tussen de PVV en de sociaaldemocratie van vóór 1968. Inderdaad keerden ware sociaal-democraten als Willem Drees en Jacques de Kadt zich tegen het communisme en trouwens ook de massa-immigratie. Drees stapte uit de PvdA. Bij de PvdA weten we sinds 1968 nooit waar we mee te maken hebben: met cryptocommunisten en ultralinkse activisten, of met sociaal bewogen democraten. Dat geldt nog sterker voor GroenLinks en de SP. Hier zijn Halsema en Roemer het brave gezicht van een radicale achterban van gewelddadige krakers en milieuactivisten. Je zou kunnen zeggen dat Wilders het rebelse, maar geweldloze gezicht is van een partij wiens aanhang uit hardwerkende, gezagsgetrouwe burgers bestaat. Precies het tegenovergestelde en misschien daarom zo moeilijk te begrijpen voor journalisten.

Na de val van de Muur en het falen van alle communistische varianten dachten velen dat het socialisme in welke vorm dan ook definitief was uitgeteld. Daarom noemen socialisten zich sindsdien bij voorkeur sociaaldemocraat. Maar zoals de Tsjechische denker Vaclav Havel al schreef: iedere generatie moet zelf de democratische waarheden koesteren en verdedigen. Socialisme en verwante ideologische systemen zijn net onkruid en steken steeds weer in een nieuwe gedaante de kop op. Origineel is men echter niet. Ik wees in augustus al erop dat de geest van Mao en Marcuse weer rondwaart. Zie ook mijn eerdere bijdrage uit juni over Agitprop. Het is de grote verdienste van Martin Bosma, van huis uit politicoloog en journalist, dat hij de werkwijze van het linkse activisme verklaart. Beeldvorming en propaganda zijn hierin belangrijk. Feitelijk is links de peetvader van het populisme. We weten daardoor wat ons de komende jaren te wachten staat. We weten ook dat ‘links’ eenvoudig is te bestrijden met de eigen wapens. De PVV laat zien hoe dat moet. Ik zal zijn boek met belangstelling lezen.