Het gelijk van Ab Klink

Oei, de bovenstaande kop gaat me weer veel reaguurwind opleveren, want Ab Klink hoort tegenwoordig bij de 'Doekles' en 'Hirsch Ballins' die deelname van het CDA aan een rechts minderheidskabinet met gedoogsteun van de PVV absoluut niet zien zitten. Als ik het goed begrepen heb, staan zij met dolken klaar om het kabinet-Rutte een stoot in de rug te geven. Toch verdient de peiling die het dagblad de Limburger heeft laten uitvoeren, en die op de Dagelijkse Standaard al door Joost Niemöller in de rubriek 'de Koffiehoek' werd aangehaald, een nadere analyse, ook met het oog op het debat over de missie naar Afghanistan.

Allereerst die peiling, die natuurlijk maar een peiling is, maar toch ook al heel veel zegt. Volgens het opinieonderzoek gaat het CDA in Limburg bij de Statenverkiezingen op 2 maart een enorme nederlaag tegemoet en duikelt het van 18 naar 5 zetels. Vreugde en leedvermaak natuurlijk bij aanhangers van de PVV, die op 13 zetels mag rekenen.

Op zich is die populariteit van de PVV in Limburg al een beschouwing waard. Limburg gold niet alleen als een bolwerk van het CDA, maar de grensprovincie stond ook als pro-Europees bekend. De klachten over Holland, dat 'ver weg' lag (Brussel is vanuit Maastricht gezien inderdaad dichterbij dan Den Haag en Amsterdam), waren niet van de lucht. Maar nu is Geert Wilders de nieuwe held. Hij scoort niet alleen in zijn vroegere woonplaats Venlo, maar ook in Kerkrade, Schaersberg en Heerlen. Limburgers zijn dus extreem ontvankelijk voor de boodschap van Geert, hoewel je moet vaststellen dat de Fortuyn-revolte aanvankelijk vooral een Randstedelijk fenomeen was (het is begonnen in Zuid-Holland, in Rotterdam en kleinere groeigemeenten; in 'elitestad' Amsterdam moesten ze er niet veel van hebben). Het 'wij houden van Holland-gevoel' is iets nieuws voor beneden de rivieren. Misschien moet je zeggen dat Nederland pas nu van onderop 'een eenheid' aan het worden is, nu katholiek-Limburg niet meer naar Rome luistert en 'het volk van Nederland' het land opeist en zich van de Haagse kaasstolp afwendt. Maar dit terzijde.

Het gaat hier om Ab Klink, en die hoort duidelijk niet tot het voormalige katholieke volksdeel. Ab behoort tot de worstelaars van protestantse huize, al had hij aanvankelijk helemaal geen moeite om met de PVV in zee te gaan. Zijn getob - heel persoonlijk en calvinistisch geformuleerd in een brief van meerdere kantjes, maar van het pragmatische soort - is pas later gekomen. Een late inkeer dus. Klink twijfelde eraan of het CDA wel kiezers zou terughalen wanneer met de PVV in zee werd gegaan. Volgens hem was de kans groot dat de PVV verder bleef groeien, vooral als de PVV geen regeringsverantwoordelijkheid zou krijgen en vanaf de zijlijn door kon gaan om met haar stokpaardjes tegen het kabinet te 'roeptoeteren'. De peiling in Limburg lijkt Klink al gelijk te geven, hoewel Maxime Verhagen net als Wilders ook een verrandstedelijkte Limburger is en het CDA al die PVV-sympathisanten toch hun zin lijkt te hebben gegeven. Misschien dat het even duurt voordat al die naar de PVV verdwenen kiezers weer naar het CDA terugvloeien, maar een teruggang van 18 naar 5 in de eigen provincie kan voor Verhagen onmogelijk als bemoediging gelden. En diezelfde Verhagen heeft al zo zijn nek uitgestoken, niet alleen voor samenwerking met de PVV, maar ook voor verlenging van Nederlandse betrokkenheid bij Afghanistan.

En wat dreigt nu te gebeuren? Precies. De PVV 'roeptoetert' langs de zijlijn tegen de missie naar Kunduz, drijft lekker op de opiniegolven mee, laat Maxime Verhagen vallen en bewijst zo impliciet het gelijk van Ab Klink. Geert zal het vast zo niet bedoeld hebben, maar in de politiek gaat het wel vaker om onbedoelde effecten. En een grote overwinning van de PVV bij de komende Statenverkiezingen in Limburg ten koste van het CDA, is leuk voor Geert Wilders en zijn eigen aanhang, maar gaat ook ten koste van de stabiliteit van het nieuwe kabinet. Als dat er tenminste op 2 maart nog zit en 'Afghanistan' geen tweede kabinet heeft geslachtofferd.