Het CDA als comeback-kid?
Het gaat niet slecht met het CDA.
De christen-democraten hebben betere tijden gekend, zeker, maar het gaat helemaal niet beroerd met ze. Sterker nog, het gaat eigenlijk best goed met het CDA. Volgens Maurice de Hond is het CDA inmiddels zelfs even groot als de VVD als er verkiezingen zouden zijn. Dat zegt ook veel over het vertrouwen dat de kiezer heeft verloren in de liberalen, maar toch.
Het CDA is langzaam maar zeker op de weg terug en ik ben niet de enige die het opvalt. CDA-Kamerlid Jan Schinkelshoek constateert met enige terughoudendheid hetzelfde op christendemocraat.nl. Schinkelshoek begint zijn artikel pessimistisch (het CDA verliest in feite steeds meer kiezers), maar hij eindigt met deze half-positieve conclusie die misschien meer spin dan inhoud is:
Natuurlijk had het slechter gekund, veel slechter zelfs. Natuurlijk wil het CDA vooral optimistisch doen. Er wordt na de magere jaren van 2009 binnen de partij over een breed front hard aan het herstel gewerkt. Dat gaat gepaard met veel zoeken, met veel vallen en opstaan, met veel ploeteren - aan het Binnenhof, in stad en land. Wil je de moed er in houden, dan is somberen zo ongeveer wel het laatste wat je moet doen.
Laten we het er daarom maar op houden dat het CDA bezig is aan een lange, lange weg terug. En dat er onderweg nog wel wat moet gebeuren.
Een heel lange weg inderdaad, niet zonder obstakels. Volgens NRC redt het CDA het niet "met de c van comeback". Er moet meer gebeuren dan alleen maar de comeback-kid zijn, al heeft precies dat imago het geval-Diederik Samsom erg geholpen tijdens de verkiezingen in 2012 (vooral dankzij de media, die Samsom maar bleven prezen nadat het tweede verkiezingsdebat beter verliep dan het eerste grote debat).
Er is geen enkele garantie dat het CDA inderdaad terugkomt en weer net zo invloedrijk en groot wordt als onder Ruud Lubbers en Jan Peter Balkenende. Het is waarschijnlijker dat het CDA blijft hangen rond maximaal 25 tot 30 zetels. Meer niet. Dat is de nieuwe positie van het CDA in het politieke landschap. Wel een volkspartij (dus geen getuigenispartij), maar niet goed voor 40 tot 50 zetels. Met het versplinterde politieke landschap is dat voor geen enkele partij nog haalbaar.
Er doemt één groot probleem op voor het CDA, en dat is de inhoudelijke koers. Hoe koersvast is het CDA nu ze - dankzij de VVD van Mark Rutte - vanuit de oppositie hebben gekozen voor een VVD-achtig centrum-rechts geluid? Het is wat mij betreft een prima koers want de VVD regeert veel te graag met de PvdA, maar ik durf er mijn handen niet voor in het vuur te steken dat de christen-democraten koers houden. De reden is dat de politieke filosofie van de christen-democratie deels niet deugt. Er kan altijd weer met links worden geflirt.
Als Buma en zijn collega's in de Kamer willen dat het CDA een centrum-rechtse partij blijft tot ver in de toekomst, dan moeten ze een fundamentele discussie voeren over het politieke gedachtegoed dat de kern vormt of zou moeten vormen van het CDA. Want anders wordt de partij straks weer gekaapt door de Lubbersen, de Van Agts en de Wijffelsen. Als dat gebeurt, kunnen we het CDA definitief afschrijven.
