Ome Henk wil heel graag meeregeren. Ja, ook als hij zijn eigen verkiezingsprogramma daarvoor in de ijskast moet zetten.
De SP wil opeens wél zaken doen met de VVD,
en nu dit. Hebben Nederlandse politici dan werkelijk helemaal geen principes?
In vroegere tijden werd 'regeren' gezien als dé mogelijkheid bij uitstek om de punten uit je verkiezingsprogramma daadwerkelijk in de praktijk te brengen. Daarom wilden partijen graag regeren: ze wilden hun achterban zoveel mogelijk 'geven.'
Tegenwoordig is dat anders. Nu wordt 'regeren' gezien als een uitgelezen mogelijkheid om
persoonlijk macht te vergaren door individuele politici. Zij vinden de stoeltjes in de Tweede Kamer niet zo lekker zitten en willen graag een
upgrade. Auto met chauffeur, macht, aanzien, geld. Oh, en de mogelijkheid om vervolgens carriere te maken bij, zeg, een bank of verzekeraar, óf om de volgende stap te maken in de
politiek, wat betekent: burgemeester of een mooie functie 'in Europa.'
En ja, daar willen ze het verkiezingsprogramma van hun partij best voor opofferen. Graag zelfs. 'Principes' en het hebben van een ruggengraat is immers heel lastig. Het zorgt ervoor dat je soms nee moet zeggen en een stap terug mag doen, ook niet als andere politici heel veel druk op je zetten. Je maakt er in de politiek gewoon geen vrienden mee, en dus zijn alle lijsttrekkers en gewone Kamerleden naarstig op zoek naar mogelijkheden om daar onderuit te komen.
Dat een grote partij zulke spelletjes speelt is nog wel te verklaren -- die hebben vaak heel veel standpunten over heel veel zaken. Je zult uiteindelijk toch ergens een compromis moeten sluiten, dus of dat nu op dit of dat punt is zal de meeste mensen om het even zijn.
50Plus is anders. Ten eerste heeft de partij maar vier zetels in de Tweede Kamer, waardoor het uitzicht van de ouderenpartij op coalitie-deelname gering is. Daar komt nog eens bij dat 50Plus feitelijk opgericht is
met het doel om de
AOW-leeftijd op 65 te houden (of te krijgen) én om ervoor te zorgen dat ouderen niet gekort worden op hun pensioen. Feitelijk is het gewoon een
one issue-partij, net als de Partij voor de Dieren. Dat Krol juist dat punt 'water bij de wijn wil doen' (lees: zijn achterban wil verraden) betekent dat de partij eigenlijk geen bestaansrecht meer heeft. Wat de andere standpunten van 50Plus betreft kunnen kiezers immers net zo goed op, zeg, de SP, de PVV of de PvdD stemmen.