Shirin Musa, de oprichter van Femmes for Freedom, staat vandaag met een groot interview in de krant. Ze pakt haar critici aan, die haar verwijten een islamofobe te zijn. Dat maakt haar woest, aangezien de Nederlands-Pakistaanse zelf een moslima is.
Ze is dikwijls de kop van Jut bij links: Shirin Musa. Normaalgesproken is iedere moslim een slachtoffer voor de aanhang van linkse partijen, maar bij de Pakistaanse Shirin Musa wordt een uitzondering gemaakt op die regel. Musa is namelijk een zelfstandige vrouw die haar eigen organisatie heeft, en er niet voor terugschrikt om tegen heilige linkse huisjes aan te trappen. Zo werkt Musa samen met de VVD en Leefbaar Rotterdam als haar dat uitkomt, en schaamt ze zich er niet voor dat Frits Bolkestein en Paul Cliteur haar beweging ondersteunen.
Al die zaken maken haar een persona non-grata in NIDA-, Sylvana- en Peter Breedveld-kringen. Ze verwijten haar
islamofobie en opportunisme. In een interview met De Volkskrant reageert Musa vandaag
op al die valse aantijgingen:
"'En dan word ik islamofoob genoemd!', zegt ze ineens, vol vuur. 'Omdat ik misstanden in patriarchale culturen benoem en rechtse partijen niet boycot. Ik weet wat racisme is, ik ben zelf een moslimvrouw. Op school in Rotterdam-Noord werd ik gepest en geslagen. Kinderen noemden me 'vieze moslim' en trokken aan mijn hoofddoek. Vanaf mijn 9de droeg ik een hoofddoekje omdat ik dat wilde. Het geloof was een veilige bubbel, ik wilde een goed moslimmeisje zijn. Toen ik mijn verjaardagsfeestje gaf, lieten meisjes pannekoeken die mijn moeder had gebakken staan omdat hun ouders ze hadden gewaarschuwd dat we vies waren.'"
Maar niet alleen racisten krijgen er van langs, ook de zogenaamde linkse partijen - die zeggen te staan voor emancipatie - krijgen een veeg uit Musa's pan:
"Musa heeft het gevoel dat ze het nooit goed kan doen. 'Het voelt soms als een eenzame strijd', zegt ze. 'Als ik me als moslimvrouw uitspreek over vrouwenemancipatie, zegt rechts: zie je wel, achterlijke moslims, en krijg ik kritiek op mijn hoofddoek. En links zegt: ze werkt samen met islamofoben. Ze gebruiken het onderwerp voor hun eigen agenda. Ze klagen alleen maar en doen geen concrete voorstellen om de positie van de vrouw te verbeteren."
En dan vertelt Musa over haar eigen mislukte islamitische huwelijk, met een echtgenoot die haar mishandelde. Over de schaamtecultuur in Pakistaanse kringen die tot op de dag van vandaag haar handelen nog steeds beïnvloed. Ze is gewoon een moedige vrouw die volstrekt politiek kleurenblind voor de goede zaak strijdt: punt uit.
