Haviken zijn goed voor de vrede
Ironisch.
Wat we wel weten is dat de oplossing van knellende problemen waarmee naties worstelden in de afgelopen eeuw meestal werd bewerkstelligd door figuren wier patriottisme boven elke twijfel was verheven. Er was een Charles de Gaulle voor nodig om Frankrijk te bevrijden uit het Algerijnse moeras. Margaret Thatcher was bij uitstek gekwalificeerd om het blanke bewind in Rhodesië/Zimbabwe te helpen ontmantelen. Dwight Eisenhower had betere papieren om de oorlog in Korea te beëindigen dan Harry Truman. En wat Israël zelf betreft: het zijn juist de gediplomeerde haviken Menachem Begin, Jitschak Rabin en, ja, Sharon die de belangrijkste stappen op weg naar vrede met de Arabische buren en de Palestijnen hebben gezet.
Natuurlijk is dat niet zo vreemd: haviken worden thuis gerespecteerd - iedereen weet dat ze de belangen van hun land niet zullen verkwanselen - en in het buitenland gevreesd. Landgenoten steunen hun plannen daardoor gemakkelijker, terwijl buitenlanders er sneller mee akkoord gaan, alleen al omdat ze bang zijn voor de gevolgen van een 'neen.'
Lees ook