Herman van Rompuy is flink aan het spinnen: het nieuwe verdrag waar Sarkozy en Merkel voor pleiten zou helemaal niet nodig zijn. Welnee, er kan gewoon wat gesleuteld worden aan het oude verdrag. Ja, we kunnen hier en daar wat kunstmatige ingrepen verrichten, en dan doen we net alsof het allemaal prima klopt.
Och, kijk eens hoe goed
Herman bezig is, zeg:
EU-president Herman van Rompuy koerst aan op een kleine - en dus snellere - aanpassing van het EU-verdrag, zonder automatische sancties voor landen die tegen begrotingsafspraken zondigen. Dat zou ingaan tegen de Frans-Duitse opvattingen, waarin een nieuw verdrag noodzakelijk is.
Ah, is het niet fantastisch om te zien hoe de Brusselse elite zich verzet tegen ieder vorm van democratie? Van Rompuy weet natuurlijk ook dat de Europese kiezer - en dan met name de Nederlandse kiezer - een nieuw verdrag resoluut zal verwerpen. En dus moet de kiezer maar weer snel genegeerd worden; wel zo gemakkelijk.
Onze eigen Jan Kees de Jager is het volledig eens met Van Rompuy. De man die langzamerhand de meest fervente steunpilaar van de EU in Nederland aan het worden is laat namelijk
het volgende weten:
Minister De Jager denkt dat in de EU meer begrotingsdiscipline is af te dwingen zonder het Europees Verdrag aan te passen. Hij is het op dat punt eens met EU-president Van Rompuy. "We hebben ook niet zo veel tijd en moeten snel en daadkrachtig maatregelen nemen", zei De Jager in Nieuwsuur.
Harry van Bommel - jawel, ik heb het dus over Harry van de SP - heeft perfect in de gaten dat
dit allemaal flauwekul is. Hij eist een nieuw referendum - en terecht. Als we kijken naar
de nieuwe afspraken die het duo Merkozy wil maken, is duidelijk dat het door Brussel afgedwongen begrotingsevenwicht en automatische sancties een schending betekenen van het budgetrecht van het Nederlands parlement (dat immers over begrotingszaken in principe het laatste woord hoort te hebben). Daar
moet de Nederlandse kiezer natuurlijk over gekend worden.
Daarnaast willen Sarkozy en Merkel dat wij zeggenschap verliezen over de besteding van de gelden van het ESM-fonds, omdat het nationaal veto daarover wordt opgeheven. Nu moeten ministers van Financien nog unaniem instemmen met reddingsacties, straks is dat dus niet meer zo. Ons geld gaan dan besteed worden door de onverantwoordelijke PIIGS-landen zonder dat wij het kunnen blokkeren. Er zal dan een herverdeling van de welvaart (onze welvaart, wel te verstaan) plaatsvinden op een tot nog toe ongekend grote schaal.
Gezien bovenstaande hoort een referendum niet slechts tot de mogelijkheden, maar is het een absolute noodzaak. Als Merkozy hun zin krijgen wordt de nationale soevereiniteit behoorlijk geschonden. Dat kan niet gebeuren zonder de uitdrukkelijke goedkeuring van de kiezer.
Foto: Wikimedia Commons / Guillaume Paumier.