Te lang is van alles in deze samenleving met de mantel der liefde bedekt: onaangepast gedrag van nieuwe Nederlanders, steevast een 'jongerenprobleem' genoemd, frauderende overheidsdienaren, fraude met ons sociale verzekeringsstelsel, eenzijdige berichtgeving door onze hoofdstroom media, het taboe verklaren van wezenlijke vraagstukken van onze moderne samenleving, het houdt niet op. Het wordt tijd voor een ander geluid.
Er dient onverwijld een einde te komen aan de onvoorstelbare Jan Saliegeest in dit land, dat geregeerd wordt door punaises poetsende ambtenaren, falende parlementariërs, aan het subsidieinfuus liggende 'non-profit' stichtingen en andere handophouders. Onze regering komt met de "briljante" oplossing van ongekende lastenverzwaringen voor de burger, op last van Brussel, daar waar hard ingrijpen in de publieke sector, juist belastingverláging en regeldrukvermindering meer dan nodig zijn om het tij te keren.
Mijn irritatie over deze Jan Salie geest, de punaisepoetserijen, de slappe OH-verhalen van allerhande 'maatschappelijke' instellingen groeit met de dag. Columnisten en andere opiniemakers zouden er goed aan doen om wekelijks columns te wijden in de belangrijkste kranten aan deze teloorgang van Nederland, want het is méér dan nodig. Niet alleen om het euro-spook buiten de deur te houden, maar ook om een kentering te bewerkstelligen in het denken over wat een leefbare samenleving is, of zou moeten zijn. Maar onze 'belangrijkste' kranten publiceren slechts dezelfde policor verhaaltjes van de gevestigde orde, op een enkele uitzondering na.
Wij worden in ons leven dagelijks geconfronteerd met desinformatie, wegkijken van wat er werkelijk aan de hand is en een schier onverdraagbare leegheid en verveling. Dat uit zich niet alleen in de geschreven pers, maar ook op de 'brood-en-spelen-televisie' en in de visieloosheid van regering en aanverwante bestuurslichamen. Het gaat over futiliteiten, 'rechten en verworvenheden', over bijzaken, zonder dat goed wordt nagedacht over wat deze samenleving op termijn weer gezond en vitaal maakt. Nederland is ziek en het is de taak van de regering om dat kwaadaardige gezwel van gezapigheid en 'de wereld is van iedereen' weg te snijden. Het culturreel marxisme dient te grave te worden gedragen om plaats te maken voor een echte moderne samenleving. Een samenleving gebaseerd op nuchterheid, gezond verstand en een terugkeer naar de menselijke maat. In onderwijs, zorg en maatschappelijk leven.
Wie bijvoorbeeld kijkt naar de schijnvertoning in de Tweede Slaapkamer, gisteren, over de zoveelste Europese top, later deze week in Brussel, die kan concluderen dat het slecht is gesteld met het parlementaire debat. Vrijwel alle partijen maken zich schuldig aan geneuzel, terwijl de wezenlijke vragen onbenoemd blijven. Het zou moeten gaan over fundamentele kwesties als onze soevereiniteit, 'wie betaalt bepaalt' en een veel grotere invloed op het gevoerde beleid in Brussel. En de regering, wat doet zij? Zij voert slechts Brussels beleid uit! Van de Partij van de Arbeid wisten we dat al, maar dat de liberalen daaraan meedoen, dat mag toch wel een gotspé heten. Welke verkiezingsbelofte is door hen nog niet gebroken?
Ook wordt duidelijk, dat regeringspartij VVD een gespleten partij aan het worden is. Enerzijds heb je het kamp Bolkestein, anderzijds de Democraten zes-en-zestig jongens als Rutte, Nijpels, Winsemius, Weisglas, De Grave, Remkes, Wiebenga en consorten, die kunnen 'Srebreniza held' Voorhoeve geruisloos achterna richting dat anti-referendum partijtje van Pechtold. Alles voor de federale fantasie van een Verenigde Staten van Europa, niets voor het behoud van onze eigen soevereiniteit. Niets voor Nederland. Het is werkelijk zum kotzen.
Laten de echte liberalen hun knopen tellen en zich bezinnen wat te doen. Steun blijven geven aan landsverkwanselaars kon anders electoraal weleens heel kostbaar uitpakken.
Het is werkelijk om te huilen waarmee dit kabinet de crisis te lijf wil gaan. Op alle belangrijke actuele thema's hebben ze het plankje mis geslagen. De zorg? Een aanfluiting! Gehannes, gestuntel en een totaal gebrek aan visie. De woningmarkt? Zo mogelijk nog erger. Het onderwijs? Kan dat nog verder worden afgebroken? Defensie? Tot op het bot wegbezuinigd, ook zonder enige visie. Integratie en asielbeleid? Welk beleid? Hypocrisie en onmacht strijden om voorrang. De arbeidsmarkt dan? Recordwerkloosheid onder jong en oud is het resultaat. Aandacht voor het conserveren van onze pensioenen? Premieverhoging en uitkeringskorting meneer! De balansgaten van onze banken worden opgevuld met de overheveling van hypotheekportefeuilles naar de pensioenbeleggers. Aandacht voor het behoud van onze omvangrijke financiële sector dan? Diens belangen worden uitgekleed door de beoogde Banken Unie, Europees depositogarantiestelsel, het Europees resolutiefonds, de financiële transactie belasting en de onvermijdelijke eurobonds. Rutte en co lijken blind te tekenen voor alles wat uit Brussel komt. We hebben geen Nederlandse regering, maar een supermarktfiliaal van Brussel.
Op welk belangrijk beleidsterrein je ook kijkt, het is kommer en kwel. Het lijkt de Nederlandse regering te ontbreken aan een coherente visie op de toekomst van ons land. Wat zeg ik, het ontbreekt haar aan welke visie dan ook. Het enige dat lijkt te prevaleren in het regeringsbeleid, is de vraag: hoe voldoen we aan de heilige drie procentsnorm van Brussel? Maar dat is toch pure armoede, dames en heren? Schaamt u zich niet? En dat durft zich een representatieve democratie te noemen?
De crisisaanpak van vak K is ronduit bedroevend. In tijden van crisis dient er juist een daadkrachtig plan van aanpak te worden gepresenteerd met daarin een lange termijn visie om het land weer gezond te maken. De burger begrijpt best dat er dan offers gevraagd worden. Maar niet alleen maar de lasten verzwaren en de overheid zelf ongemoeid laten. Nog vandaag werd duidelijk dat er in de quartiare sector niets bezuinigd is geworden. Niets. Er worden met een hand-tuinschaartje wat blaadjes gesnoeid, terwijl de botte bijl in het houtrot van de publieke sector moet. Van de publieke omroep tot aan het oerwoud aan dubieuze stichtingtjes die allemaal aan het subsidieinfuus hangen.
Er valt wel degelijk te besparen op de publieke sector, er valt wel degelijk slim te bezuinigen, er valt wel degelijk te hervormen, maar dan wel in combinatie met regeldruk vermindering en belastingverlaging. Daar is politieke moed én een toekomstvisie voor nodig.
Aan beide ontbreekt het dit kabinet ten ene male, en de meerderheid van het parlement verdomd het om haar controlerende taak naar behoren uit te voeren. Het is werkelijk om je dood te ergeren.