Vorige week schreef ik hier over het feit dat GroenLinks zich achter de antisemitische boycot van Israël had geschaard. Deze is afkomstig van de zogenaamde BDS (de anti-Israël boycot, desinvestering en sancties beweging), die als einddoel heeft om Israël te vernietigen. Het betreffende standpunt van het partijcongres was duidelijk: BDS is “een zeer effectief verzetsmiddel is gebleken" en is "een geoorloofd middel om de
Palestijnen te helpen in hun strijd voor rechtvaardigheid."
Als je het hebt over "een effectief en geoorloofd middel om te helpen in een rechtvaardige strijd" dan ben je een voorstander, dat is overduidelijk.
Maar GroenLinks schaamt zich blijkbaar toch voor dit besluit - of wil er geen kiezers door verliezen. Wie namelijk verontwaardigd reageert naar het partijbureau, krijgt als standaardreactie: dat de anti-Israël boycot "niet wordt gesteund", maar alleen "de vrijheid van meningsuiting". Daar wordt dan nog de gotspe aan toegevoegd dat: "In het Israëlisch-Palestijnse conflict verwerpen wij geweld en intimidatie van beide zijden."
Terwijl de aangenomen motie - en andere standpunten van dit partijcongres - eenzijdig anti-Israël is. Het gaat alleen maar over Israëlische "onderdrukking" en andere misstanden. Er wordt juist geen enkele poging tot evenwichtigheid gedaan. Zo wordt er bijvoorbeeld met geen woord gerept over:
1. De enorme ellende voor de Palestijnen die juist teweeg wordt gebracht door hun eigen leiders (zie bovengenoemd vorige artikel),
2. Het al ruim tachtig jaar consequent afwijzen van het bestaansrecht van een Joodse staat - en dus van de tweestatenoplossing,
3. De Palestijnse terreur tegen willekeurige Israëlische burgers en de mega-salarissen die de terroristen daarmee verdienen,
4. De oproepen tot een tweede Holocaust door Palestijnse leiders, imams en op de officiële Palestijnse televisie (bijvoorbeeld:
deze YouTube video).
BDS is trouwens in tegenstelling tot wat GroenLinks zo stellig beweert helemaal geen “effectief middel”. Het beoogde economische effect is er niet, eerder integendeel. Israël was - tijdens de 14 jaar dat BDS bestaat - juist verreweg de best presterende Westerse economie ter wereld.
En bovengenoemde totaal eenzijdige benadering werkt ook nog eens volledig averechts in het conflict: het leidt slechts tot verharding van standpunten - van beide partijen. Zo raakt een oplossing alleen maar verder uit beeld, in plaats van dichterbij.
Er is dus slechts één aspect waarin BDS werkelijk effectief is. Dat is dat mensen daarmee hun antisemitische sentimenten kunnen uitleven, door het zo negatief mogelijk afschilderen van Joden en de Joodse staat.
Je vraagt je af of er nu echt helemaal niemand in de leiding van GroenLinks is met wat gevoel voor actualiteit. Iemand die wel begrijpt dat het fout is om in een tijd van oplaaiend
antisemitisme olie op het haat-vuur te gooien - door een boycot tegen de meerderheid van de Joden in de wereld te bevorderen.
Of iemand in de leiding met wel iets van historisch besef. Die wel begrijpt dat na 2.000 jaar Europese
discriminatie, de Joden de laatsten zouden zijn die je zou moeten discrimineren, in plaats van opnieuw als de eersten. Dat jij je anders aan de verkeerde zijde van de geschiedenis plaatst.
Is dat wellicht de oud-partijleider van GroenLinks Femke Halsema? Maandag sprak zij ter gelegenheid van de Februaristaking tegen de Jodenvervolging als burgemeester van Amsterdam mooie woorden, die zeer van toepassing zijn:
"Wij herdenken de staking als een voorbeeld van uitzonderlijke burgermoed. En ook als een aansporing om moedig zijn en op te staan - als het nodig is - tegen onrecht, tegen rassenhaat, tegen antisemitisme en discriminatie als die de kop opsteken in onze gemeenschap."
Maar zal zij ook handelen naar haar eigen woorden? Zal zij die gewenste moed opbrengen; om in te gaan tegen de antisemitische tendens in haar eigen partij?
Of zijn dit slechts loze woorden van de oud-partijleider, uitgesproken omdat dit nu eenmaal verwacht wordt van de burgemeester, om vervolgens zo snel mogelijk te vergeten?
Te vrezen valt het laatste. Immers, zij weigert ook om op te treden tegen de vaste anti-Israël demonstraties op de Dam, die vrijwel standaard ontaarden in antisemitische haatfestijnen (bijvoorbeeld
hier).
En dat bij het Monument op de Dam, bedoeld om de slachtoffers en het verzet in de Tweede Wereldoorlog te herdenken. Verzetshelden die hun leven waagden en soms gaven om Joden te beschermen.
Bijna kan je horen hoe zij zich omdraaien in hun graf.
Awi Cohen,
bestuurslid Likoed Nederland.