Godsdienst is ook maar een mening

Ter verdediging van de in onze grondwet opgenomen vrijheid van godsdienst willen gelovigen eens in de zoveel tijd benadrukken dat hun geloof toch echt meer dan een mening is. Zou het namelijk zo zijn dat er aan godsdiensten niet meer of minder waarde moet worden gehecht dan aan een willekeurig andere mening, dan zou dat betekenen dat het grondrecht geheel overbodig is. Wie  weet zouden we het zomaar prima af kunnen met de vrijheid van meningsuiting, vereniging en vergadering.

Vandaag is het de beurt aan Kursat Bal (lid van het Contactorgaan Moslims Overheid), Klaas van der Kamp (algemeen secretaris van de Raad van Kerken), rabbijn Raphael Evers (lid van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap), Menno Brink en Harry Polak (beiden lid van het Nederlands Verbond voor Progressief Jodendom). Op de opiniepagina van de Volkskrant proberen deze heren het nog maar eens:

U ziet het al, ook deze vijf heren komen (helaas) niet verder dan het 'geloof is heel belangrijk voor gelovigen zelf, en daarom meer dan een mening'-argument. Ook zij gaan er dus weer aan voorbij dat dat argument slechts overtuigend is voor de gelovigen zelf. Alsof niet-gelovigen geen opvattingen hebben die zeer bepalend zijn voor het dagelijks leven! Of modderen niet-gelovigen maar wat aan?

Bedoelen de vijf heren dan misschien dat gelovigen meer overtuigd zijn van hun opvattingen? Als dat al zo zou zijn, dan zou dit de uitzonderingspositie voor religieuze opvattingen nog steeds niet rechtvaardigen. Iedereen is immers overtuigd van zijn overtuigingen, daarvoor zijn het nu eenmaal overtuigingen.

Voor het feit dat we bepaalde stelsel van overtuigingen bestempelen als 'godsdienst' is dan ook geen enkele rationele rechtvaardiging te geven, en in feite is het niet meer dan een historisch zo gegroeide toevalligheid. En dat is volkomen onvoldoende om het grondrecht nog langer in stand te houden, lijkt mij zo.