De geschillencommissie van GroenLinks heeft op harde wijze uitgehaald naar het partijbestuur. Is GroenLinks de nieuwe LPF? Je hoopt er wel een beetje op. Het gaat hier immers om een club van, voor en door marxisten en radicale feministen. Hoe minder er van dat soort figuren rondlopen in Den Haag, hoe beter.
De gang van zaken rond de beoordeling van Tofik Dibi als kandidaat-lijsttrekker voor GroenLinks heeft alle betrokkenen onnodig beschadigd. Dat concludeert een geschillencommissie van de partij. Dan gaat het om Dibi, het partijbestuur en de kandidatencommissie.
Vervolgens wordt de kandidatencommissie geschoffeerd: men zou veel te gemakkelijk en te snel tot de conclusie zijn gekomen dat Dibi 'niet geschikt' was. Je zou denken dat het daarmee dan klaar is. Het ligt aan de commissie, einde verhaal.
Nou, niet helemaal. De geschillencommissie verdedigt de kandidatencommissie namelijk:
'Wij constateren dat er onevenredig zware druk op de kandidatencommissie is uitgeoefend van binnen en buiten de partij', aldus het oordeel van de geschillencommissie. 'Deze druk is vooral uitgeoefend vanwege de discussie over een lijsttrekkersreferendum. Dit gebeurde op manieren waarbij fatsoensnormen ver zijn overschreden. Wij constateren ook dat de kandidatencommissie zo verantwoordingsvol en gewetensvol als mogelijk heeft geopereerd.'
Als je dit rustig doorleest kun je maar tot één conclusie komen: de geschillencommissie houdt het partijbestuur verantwoordelijk voor de onstane chaos. Hoe lang kan Heleen Weening op het pluche blijven zitten? In een normale, democratische partij was ze dagen geleden al gedwongen om af te treden. Maar bij GroenLinks? Tsja, het lijkt erop dat je daar echt een fluwelen revolutie nodig hebt om je te ontdoen van incompetente en dictatoriale figuren.