Genoeg is genoeg!

Een hartenkreet. Gastbijdrage van Jeroen Hetzler

Af en toe zweeft het beeld van de Dokwerker mij voor de geest wanneer ik een enkele moedige politicus het zie opnemen tegen het klimaatregiem met dat ene eenvoudige verzoek: lever het bewijs voor de AGW-hypothese. Zo voelt het langzamerhand: de burger/belastingbetaler onder de laars van de planeconomische klimaatdoctrine dat klimaatbeleid heet te zijn. Zagen wij niet een paar dagen geleden via DDS de heer Vos van de PvdA uitspraken doen die zelfs het IPCC niet meer aandurf? Zagen wij niet in datzelfde debat de heer van Meenen vol dedain het cliché van de ‘flatlanders’ debiteren? Platvloerser kan men onkunde niet verdoezelen. Lazen wij ook niet het antwoord van staatsecretaris Mansveld op de vraag naar de noodzaak van het klimaatbeleid? Het 14% klimaatdoel en het Voorzorgprincipe. Verder kwam ze niet.

Het Voorzorgprincipe, het onkundeprincipe, bedacht door lieden die niets van exacte wetenschap moeten hebben, maar wel hun mening een quasi doordacht cachet willen geven. Dan dat klimaatdoel, het dogma van een geëxalteerd geloof.

Michael Persson verwoordde het treffend onlangs in de Volkskrant: ‘ als je niet gelooft in klimaatverandering ’. Geloven, meer is het niet, want er is nog steeds geen greintje bewijs voor de geschetste catastrofale opwarming door menselijk toedoen. Zijn artikel illustreert het blinde geloof, de vooringenomenheid, het polariserende dedain en de onkunde van veel van onze journalisten. Zij zijn verantwoordelijk voor het in stand houden van een onbewezen, thans weerlegde, hypothese. Wie niet op de hoogte is van klimaatverandering, mist een belangrijk stuk klimatologische kennis. Ik kan me vergissen, maar ik dacht dat er een reeks IJstijden waren en wij nu in een interglaciaal zitten. Persson dient dus zich exacter uit te drukken als hij het over opwarming heeft door menselijk toedoen, opwarming die overigens al 17 jaar is uitgebleven. Helaas lijkt dit voor de protagonisten van de AGW-opwarming, ook die bij de media, een brug te ver.

Daar zijn ten slotte de antwoorden van de minister op Kamervragen: ‘door stroom duurder te maken, wordt stroom goedkoper’, ‘de kosten worden 40% lager’. Wat voor wanhopige en verwarde ambtenaren moet deze minister hebben om dit te durven beweren? Het ontwijken van Kamervragen over de integriteit van windmolenbouwers illustreert bovendien het meten met twee maten dat in de wereld van de klimaatideologie regel is. Integriteit is er overigens een zeldzaamheid.

Dit zijn maar enkele voorbeelden hoe ongemakkelijk diverse volksvertegenwoordigers en media reageren op een redelijk verzoek en een appel aan het gezonde verstand. Hoe sterker de roep om het gezond verstand des te grover de onderdrukking zo is van elke dictatuur bekend. Daar is dan nu het Nationaal Energieakkoord dat op ondemocratische wijze tot stand is gekomen. Daar is het decennialange aan schoolkinderen opdringen van de klimaatdoctrine. Daar is Greenpeace die het zeerecht overtreedt, voor het Internationaal Tribunaal dient te verschijnen en met kille berekening de toegang tot goedkope energie blokkeert wat vooral de Ontwikkelingslanden hard treft.

Greenpeace ruilde na 1986 wetenschap in voor desinformatie, want de leugen regeert in kringen van klimaatgelovigen, is er tot kunst verheven.

Kennen we niet de 35 leugens van Al Gore in zijn documentaire? Kennen wij niet de fraude van het hockeystickmodel, waar wij het Kyoto-Protocol te danken hebben dat nu wereldwijd € 1 miljard per dag kost? Kennen wij niet Climate Gate en de ‘hide the decline’-affaire?

De pogingen van de minister en zijn ambtenaren om de kosten van het Nationale Energieakkoord te verdoezelen en integere vooraanstaande Nederlandse wetenschappers af te schilderen als onbenullen, zijn tekenend voor hun vooringenomenheid. De klimaatdoctrine verdringt alle normen van fatsoen en respect. De grootste leugen is wel de mythe van het brede maatschappelijk draagvlak. Ook deze hoort thuis in het sprookjesland van de klimaatdoctrine.

Bedrog, fraude, laster, onkunde, arrogantie, machtswellust en met voeten treden van democratische spelregels, ziedaar onze redders van deze planeet. De schade die zij aanrichten, laat zich amper becijferen. Naast de € 1 miljard per dag groeit energiearmoede schrikbarend, het landschap wordt verpest, de milieuramp door neodymiumwinning voor windmolens telt jaarlijks talloze doden. De Noordzee verandert in een zeeaquarium vol molens waar scheepvaart gehinderd wordt, voedsel wordt duurder en tropisch regenwoud wordt gekapt voor biobrandstof, onze democratie zit in een transitie naar een planeconomische ecodictatuur. Onze welvaart brokkelt af en onze concurrentiepositie verzwakt dankzij het klimaatbeleid.

Hoe lang laat de burger/belastingbetaler zich dit nog welgevallen? Wanneer zal men beseffen dat in feite de milieubewegingen binnen het Eco Industrieel Complex ons dagelijks leven tot in elke uithoek begint te bepalen?

Genoeg is genoeg!

Dit is de hartenkreet van één van de voornoemde integere Nederlandse wetenschappers. En hier sluit ik mij van harte bij aan. Dus: Ontwaakt verworpenen der aarde!

Aldus Jeroen Hetzler.

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.