Dit boek van de Franse economie professor Jaques Sapir dateert alweer van bijna een jaar geleden, maar is niettemin actueler dan ooit. Sapir, kenner van de Sovjeteconomie en docent in Moskou, kent als geen ander de parallellen tussen de planeconomie van de USSR en het gevoerde beleid van de EU. In dit boek waarschuwde hij zijn vaderland om te stoppen met de heilloze weg naar een federaal Europa en voorspelde het onvermijdelijke einde van de euro. De voor insiders bekende Franse blogger
Paul Jorion heeft een aardige recensie geschreven over het boek. Hij schrijft erover:
"The ECB is powerless, the crisis of competitiveness persists and will inevitably lead to a return of the liqudity crisis. No one has the answer to save Europe, not the 26 solutions to the problem mooted by some and especially not those so in vogue today (austerity, wage deflation, debt pooling ), there is, he says, but one route: We have a choice, either the euro or Europe.
He unequivocally opts for Europe and says when it comes to a coordinated and concerted dissolution of the euro area , this could take the form of a European act, with a concomitant temporary return to national currencies, giving each member time to bring his own house to order and thereafter possibly moving back into a single currency on a much sounder footing. However Sapir admits such a plan really has no chance of being adopted voluntarily."
Sapir kan moeilijk van vaagheid worden beschuldigd of om de hete brei heen te draaien. Op pagina 192 zegt hij:
"The euro has entered its terminal phase."
En dat, terwijl Sapir nog tot in het voorjaar van 2011 dacht, dat het gevoerde ECB beleid van directe bemoeienis met de monetaire politiek van individuele lidstaten (het opkopen van rotte obligaties van schuldenlanden, TP) heilzaam zou kunnen werken. Maar tijden veranderen en Sapir steunt nu Plan B: het verlaten van de euro.
Sapir schrijft:
from the outset the euro was an incomplete mechanism
En dat een eenheidsmunt in een federaal Europa niet kan bestaan. Hij wijst er op dat de eurozone in dat geval een gigantische "solidariteitsbelasting" zou moeten heffen, van Noord naar Zuid, om de ongelijke economieën gelijk te krijgen:
The average contribution of member states to the European pot represents 1.26% of GDP when in a real federal state, this share is as much as 14 to 18%
Hij voegt daar nog aan toe, dat de eenheidsmunt nog nooit ook maar in de verste verte heeft voldaan aan haar verwachtingen. Zij zou voor economische groei hebben moeten zorgen, maar in plaats daarvan kregen we een inktzwarte nachtmerrie van massa werkloosheid, divergente inflatie en sociale ellende. Sapir:
"The single currency he adds has never really delivered on its promises. It was supposed to encourage growth: in fact, between 2001 and 2011, the growth rate in the euro area was 1.1%, while the OECD average was 1.8% (1.9% for USA, 2.1% for Canada, 3.1% for Australia, etc)."
De zoveelste euro-realist. Waarvan akte.
