Voor een aantal minuten zat ik toch even met een lege blik naar het scherm van mijn laptop te staren. Ik las een artikel over een nieuwe twitterrage, namelijk de 'loslatende' wenkbrauwen van Justin Trudeau, de Canadese premier, tijdens een persverklaring. Media speculeren er op los, neppe wenkbrauw, of een optische illusie? Voor mij is het vooral een uiting van inhoudelijke politieke leegte. Dat we blijkbaar zo gefascineerd zijn door zoiets oppervlakkig en onzinnig tekent ons als social media-generatie. "Heeft Justin Trudeau nepwenkbrauwen?" Dat is de bizarre vraag die op Twitter rondzingt, nadat een filmpje verscheen van de Canadese premier waarop het lijkt alsof er iets geks aan de hand is met zijn wenkbrauwen.
Wie de naam van de Canadese premier intikt in Google, krijgt daar inmiddels meteen de suggestie 'eyebrows' bij. Op Twitter verscheen na afloop van de G7-top een filmpje, waarop het volgens sommigen lijkt alsof één van de wenkbrauwen van Trudeau eraf valt.
https://twitter.com/Doranimated/status/1005707571859283969?ref_src=twsrc%5Etfw&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.rtlnieuws.nl%2Fopmerkelijk%2Fvraagtekens-bij-nepwenkbrauw-canadese-premier-justin-trudeau
Wat maakt het uit? Boeit het? Het moet gaan over een bijzondere geopolitieke gebeurtenis en de confrontatie tussen twee verschillende stromingen: internationalisme en nationalisme. In plaats daarvan focussen social media en normale media op dit soort banale uiterlijkheden. Eigenlijk zou ik mij er niet zo druk over moeten maken, maar het is een uiting van iets waar Thierry Baudet het ook al over had. Het gaat alleen maar over de poppetjes en hoe we hen positioneren in het politieke
debat.
Het gaat niet meer om de inhoud, maar om de media aandacht en de 'mediacratie'. Zo lang het over de wenkbrauwen gaat van Trudeau, gaat het niet over andere inhoudelijke onderwerpen. Natuurlijk was dat vroeger ook in een bepaalde mate, maar het internet heeft de mogelijkheid gecreëerd om de mensheid te overladen met banale onderwerpen, kattenvideo's en weet ik veel allemaal. Het lijkt zo onschuldig, maar het is de algemene banalisering van de politieke maatschappij. Gewoonweg zonde.