De overheid kan nu eenmaal niet alles voorkomen.
Vandaag werd het rapport vrijgegeven over het onderzoek dat de Nationale Ombudsman Alex Brenninkmeijer deed naar de uitbraak van Q-koorts. De conclusie: de overheid heeft verkeerde keuzes gemaakt en de patiënten die zich niet gehoord voelen, hebben gelijk. Wat de overheid moet doen, is zeggen "het spijt me". Wat een absurd sentiment! We hebben onrealistische verwachtingen van de overheid.
Wanneer er doortastender zou zijn opgetreden, hadden wellicht de vierduizend gevallen van ziekte en de 25 sterfgevallen kunnen worden voorkomen. Zou zomaar kunnen. Maar de toenmalige bewindspersonen minister Verburg (Landbouw) en minister Klink (Volksgezondheid) zaten in een moeilijk parket. Trek maar eens uit met elkaar conflicterende uitslagen van onderzoeken een conclusie die achteraf de juiste blijkt. En misschien hadden ze eerder in moeten grijpen, maar het is nu eenmaal hoe dan ook geen populaire beslissing om dieren te laten ruimen.
Vast en zeker is er een en ander misgegaan en had de overheid doortastender moeten optreden. Maar betekent dat, dat de benadeelde burgers nu door de overheid schadeloos gesteld moeten worden? Moeten ze gecompeseerd worden met een geldsom en het 'mea culpa' van de bewindslieden in kwestie?
Het is natuurlijk de taak van de overheid om de veiligheid van de burgers te bewaken en te bevorderen. Maar we moeten hier geen onrealistisch hoge eisen aan stellen. De overheid is nu eenmaal niet bij machte om haar burgers tegen alle risico's van het leven in bescherming te nemen.
Daarom is een financiële compensatie en een al te grote schuldbetuiging niet op zijn plaats.