Even over Van der Gijp

Ik weet niets van voetbal. Bovendien houd ik voor deze website een stijlcolumn bij. Daarom voel ik me soms haast schuldig dat ik geen homo ben. Want homo-zijn móet. Anders ben je toch een beetje een burgertrut. Ik vond het dus wel geestig dat de verder toch al geestige Van der Gijp een paar nuchtere bij-de-barbecue-opmerkingen plaatste bij de doorgeslagen homo-emancipatie. 

(Mag ik direct een disclaimer plaatsen en zeggen dat ik homo's tot mijn vrienden reken? Dank u, want ik wil wel graag inhoudelijk blijven.)

Het zijn juist de homo's die ik ken - en enig inbeeldingsvermogen - die maken dat ik niet geloof dat zoiets als de exhibitionistische Gay Pride hun helpt. De Gay Pride is niets meer dan de natte droom van Liberace. En dat geeft echt geen representatief beeld van homo's en lesbiënnes. Juist doordat de hossende homo's zich zo extrovert en 'Anders' gedragen, lijkt het mij dat ze homo's vervreemden van hetero's. 

Maar goed, dat is nog tot daar aan toe; wellicht enkel ongelukkige PR voor hen met een zwak voor hetzelfde geslacht. Problematischer is dat we de Gay Pride jaarlijks aangrijpen als moralistisch hoogtepunt van de campagne 'Eigenlijk bent u homo'. Alles en iedereen moet homo zijn en we moeten ze vinden en emanciperen, want er zijn nog altijd talloze homo's die vermorzeld worden door de raderen van heteroseksuele machtsstructuren. Ja, heus.

En René van der Gijp maakt daar een punt van: hij denkt dat er weinig homoseksuele voetballers zijn. Dat zou best kunnen, heb ik geen idee van, maar hij vervolgt door te zeggen dat het misschien aardig is om eens op te houden met de flauwekul om onder elke steen (kast)homo's te zoeken. Hij brengt dat jolig en knullig anekdotisch, maar zijn oproep is legitiem.

We moeten homo's accepteren, niet emanciperen. We moeten ze niet gaan zoeken en we moeten ze niet aan het handje nemen om ze te beschermen tegen de grote boze heterowereld. Want zoals het ook mis ging met de vrouwen en allochtonen die geëmancipeerd moe(s)ten worden, vergeten de moralisten één essentieel aspect: ook homo's zijn net mensen. We hoeven ze niet dood te knuffelen, op homo-exploratie te gaan en Van der Gijp voor homohater uit te maken. Want als we van homo's beschermde knuffeldieren maken, worden we blind voor wie zij zijn als mensen.