Europese troepenmacht naar de Centraal Afrikaanse Republiek
De Fransen staan er binnenkort niet meer alleen voor. Andere Europese landen willen ook troepen sturen naar de Centraal Afrikaanse Republiek.
Dat besloten de Europese ministers van Buitenlandse Zaken eerder vandaag in Brussel. Het is nog wachten op een mandaat van de VN-Veiligheidsraad of een verzoek van de Centraal Afrikaanse Republiek zelf, maar een van beide is waarschijnlijk. Dan zouden voor het einde van februari zo'n duizend Europese soldaten in en rond de hoofdstad Banghui moeten zijn gestationeerd.
Nederland stuurt geen troepen. ''Onze prioriteit nu in militaire zin heeft onze operatie in Mali," zei minister-president Mark Rutte maandag. Wel maakt Nederland 2 miljoen euro ontwikkelingsgeld beschikbaar om bij te dragen aan de missie.
Frankrijk stuurde eind vorig jaar zo'n 1.600 troepen naar de voormalige kolonie in een poging een einde te maken aan het geweld tussen christenen en moslims. Dat leek aanvankelijk effect te hebben, maar buiten de hoofdstad, waar de Franse troepenmacht is geconcentreerd, gaan de moordpartijen gewoon door. Volgens de Verenigde Naties zijn bijna een miljoen inwoners van het Afrikaanse land op de vlucht.
De onrust begon vorig jaar maart toen een rebellenleider uit het overwegend islamitische noorden van de Centraal Afrikaanse Republiek, Michel Djotodia, in Banghui de macht overnam. De christenen, die de meerderheid van de bevolking vormen, verenigden zich vervolgens in burgermilities en gingen de strijd aan met de rebellen.
Djotodia trad vorige week terug en inmiddels is de burgemeester van Banghui, een mevrouw Catherine Samba-Panza, als interim-president aangewezen. Zij is christen, maar heeft de christelijke milities opgeroepen hun wapens neer te leggen.
Eerder deed Djotodia eenzelfde oproep aan zijn achterban, maar niet alle islamitische groeperingen reageerden daarop.
Het buitenland vreest voor een nieuw 'Rwanda' in de Centraal Afrikaanse Republiek: een langdurige strijd tussen de bevolkingsgroepen die kan uitlopen op een genocide. Of 2.600 Europese militairen dat kunnen voorkomen in een land dat bijna even groot is als Frankrijk is natuurlijk zeer de vraag. Gisteren zond Nieuwsuur nog een verslag vanuit Banghui uit, waarin we zagen dat lijken over straat werden getrokken en in brand werden gestoken. Er zijn kinderen vermoord en er gaan geruchten van kannibalisme. Elk incident zet weer meer kwaad bloed bij de andere bevolkingsgroep. Het zal moeilijk zijn die cyclus te doorbreken.
