EU op weg naar risicoloos overheidsbeleid

De EU is bezig de utopie te realiseren waar ze al die tijd voor gevochten heeft. Een van de meest uitnemende eigenschappen van de Europese Unie in Volmaakte Voleinding is het Zieligheidsbeginsel. Dat betekent dat landen nooit de uiterste consequenties van hun beleid hoeven te aanvaarden, omdat ze zielig zijn dat ze het zo ver hebben laten komen. Dus als de fecaliën de ventilator raken, is er altijd de onuitputtelijke pot belastinggeld.

De realisering van dit beginsel, dat welbeschouwd louter een uitdrukking is van Werkelijke Solidariteit, komt buitengewoon dichtbij, nu de leiders van de euro- en EU-landen het erover eens zijn geworden dat het noodfonds van de EU zo ongeveer verdubbeld wordt. De opslagplaats van de cash krijgt alleen een andere naam. Het fonds kan vanaf 2013 zijn jackpot van 500 miljard euro uitkeren, 750 miljard als het IMF ook een duit (ha-ha) in het zakje doet.

Doel van dit grote al is 'de positie van de euro versterken'. Koddig. Aangezien de euro inherent verbonden is met haar lidstaten en haar positie dus direct afhankelijk is van de situatie in die lidstaten, betekent dit eigenlijk: de positie van de eurolanden versterken. En sterke landen hebben nu eenmaal geen back-up nodig, dus dit geld gaat linea recta naar de Mediterrannee. Hoezee!

Ook komen er sancties voor landen die regelmatig de begrotingsregels aan hun laars lappen. Ja, dat hebben we eerder gezien. Does Stabiliteitspact ring a bell? Als het land dat zich niet aan de regels houdt maar groot genoeg is, volgen er geen sancties. Daarnaast: als landen niet bereid zijn te bezuinigen, moeten ze dan niet gewoon bungelen, in plaats van steuntrekken bij de EU?

Allemaal vragen van iemand die nog niet genezen is en de het Grote Heil nog niet ziet.