Als Rutte er niet opnieuw in slaagt de korting van 1 miljard te bedingen, kan hij fluiten naar zijn 18 miljard bezuinigingen.
Nederland zet erop in dat de begroting van de Europese Unie in 2012 hooguit stijgt door de inflatie. De kans dat er een echte nullijn komt, is nihil. Dat komt omdat er binnen de EU te weinig politieke steun voor is. Dus als Nederland daar toch aan vasthoudt, zal het lastiger worden om ook nog minimaal 1 miljard euro terug te krijgen uit Brussel.
Wat daar eigenlijk staat, is dat als Rutte een grote mond blijft houden tegen Europa en - heel redelijk - blijft eisen dat het EU-budget niet verder wordt verhoogt dan met het inflatiepeil, Rutte zijn korting niet krijgt. Het is dus buigen of barsten.
Balkenende, u weet wel, die alom verguisde premier, slaagde er in om de Nederlandse brijdrage aan de Unie met een miljard te verlagen. Niet dat Nederland dan niet meer een van de grootste nettobetalers is, maar ieder miljard is er een. De afspraken over deze korting lopen binnenkort af. En dat is ongunstig voor Rutte, die op lagere betalingen heeft gerekend om zijn 18 miljard bezuinigingen rond te krijgen. Maar van structureel minder betalen kan geen sprake zijn, volgens de eurocraten. Rutte zal dus flink moeten vechten om de korting te behouden. Dat zal hij echter moeten bekopen met een hoger EU-budget.
Ik vraag me op dergelijke momenten wel eens af of er ook een ingebouwde rem op de EU zit. Kan dat ding ook uit? Of gewoon een tandje lager? De EU is een utopisch project geworden dat steeds meer dystopische trekken begint te vertonen. De afzonderlijke lidstaten kunnen niet gewoon 'nee' meer zeggen, de EU-trein moet immers voort.