Nederland eindelijk verlost van 'weigerambtenaar'
Nederland ligt er weer netjes aangeharkt bij. Progressieven kloppen zichzelf op de borst.
Zogenaamd tolerant Nederland heeft weer van zich doen spreken: binnenkort bestaan er geen 'weigerambtenaren' meer. De progressieven hebben definitief de nek van de gewetensbezwaarde ambtenaar omgedraaid. Toen het huwelijk in 2001 werd opengesteld voor stellen van hetzelfde geslacht, werd een uitzondering gemaakt voor trouwambtenaren die geen homostellen wilden trouwen.
De reden was en is heel logisch: iets als het 'homohuwelijk' was nogal een controversieel onderwerp - en is het in bepaalde kringen nog steeds. Zoiets dring je niet op. Daarom zouden trouwambtenaren een homohuwelijk moeten kunnen weigeren, omdat zij vinden dat het huwelijk is voorbestemd voor één man en één vrouw. Niemand zou ook maar één seconde last van die gewetensbezwaarde ambtenaren hebben, omdat er in iedere gemeente genoeg andere trouwambtenaren zijn die wél homo's willen trouwen.
13 jaar geleden was Nederland nog écht tolerant op dat gebied. Anno 2014 tolereren we andere meningen en overtuigingen niet meer omdat die meningen en overtuigingen ons even niet zo goed uitkomen. Nederland is niet langer tolerant, Nederland is een progressieve eenheidsworst aan het worden waar voor andersdenkenden geen enkele plaats is.
De weigerambtenaar wordt definitief verleden tijd. De Eerste Kamer steunde dinsdag een initiatiefwetsvoorstel van D66 dat regelt dat ambtenaren voortaan niet meer kunnen weigeren om mannen- of vrouwenstellen in de echt te verbinden. Zittende weigerambtenaren blijven ongemoeid maar gemeenten mogen hen wel overplaatsen.
Er mogen geen nieuwe trouwambtenaren met gewetensbezwaren bijkomen, vindt een meerderheid van de Haagse kaasstolp. Iedere nieuwe trouwambtenaar moet tevens het 'homohuwelijk' sluiten. Oftewel, de gewetensbezwaarde ambtenaar sterft langzaam maar zeker uit. Met dank aan D66 en de andere progressieve partijen in beide Kamers. Alleen CDA, ChristenUnie en SGP stemden tegen het wetsvoorstel (op één CDA-senator na).
De progressieven kunnen een feestje vieren. Ze hebben dit gevecht gewonnen. Maar of ze écht trots mogen zijn op deze treurige vorm van symboolpolitiek? Nee, dat niet. Nederland is een stapje dichterbij de utopie die progressieven voor ogen hebben: een utopie die gezuiverd is van andersdenkenden, een utopie waarin niet (gewetens)vrijheid maar de ultieme gelijkheid centraal staat. Brr.
Lees ook