Een romantisch einde: echtpaar sterft hand in hand
Als je moet gaan, dan maar zo.
Uiteindelijk - ik hoop dat het voor de meesten van ons nog lang zal duren, maar zeker weten doe je het nooit - gaan we allemaal dood. Gelovigen zijn ervan overtuigd dat er daarna 'iets anders' is, agnosten weten het niet zeker, en atheïsten denken dat het dan gewoon allemaal ophoudt.
Welke opvatting je er ook op nahoudt, dit verhaal kan iedereen waarderen:
"They weren’t fancy. They were just decent people that were always committed to each other, no matter the situation."
That's how Donna Scharton remembers her beloved parents, Floyd and Violet Hartwig, before they died on Feb. 11.
The couple, who had been married for 67 years, died in their home in a very "Notebook"-like situation.
As the two laid close to one another, Scharton and other immediate family members pushed their beds close together as they all knew the end was near.
De dochter legt uit dat de moeder al enkele jaren aan het dementeren was. Sinds kerst ging het echter snel bergafwaarts met haar. Het einde leek er snel aan te komen. "Toen kreeg ik een telefoontje van mijn vaders dokter. Hij vertelde me dat mijn vader serieuze nierproblemen had en nog maar twee weken te leven had."
Omdat het stel er allebei zo slecht aan toe was werden ze samen naar een verzorgingstehuis gebracht. Op die manier konden ze de laatste dagen van hun leven óók nog samen zijn - iets waar ze decennialang aan gewend zijn geraakt.
Het echtpaar, Floyd en Violet, trouwde op 16 augustus 1947 met elkaar. Ze kregen twee kinderen en zijn in de tussenliggende 68 jaar altijd bij elkaar gebleven. Toen Floyd zelf serieuze lichamelijke klachten kreeg liet hij ziet een fantastische echtgenoot te zijn. Hij dwong zijn dokter om zich op zijn vrouw te richten. "Ik ben oké, doe alsjeblieft iets voor mijn vrouw."
De laatste dagen ging het steeds slechter met de hoogbejaarde Floyd. Hij had erg veel pijn en wachtte simpelweg op het einde. En dat kwam. Zijn kinderen duwden zijn bed naast dat van zijn vrouw, hij greep haar hand en stierf op die manier. Vijf uur later was het de beurt aan Violet. Ook zij zakte vredig weg.
Misschien dat veel mensen dit verhaal triest zullen vinden, maar daar ben ik het niet mee eens. Als gezegd: uiteindelijk gaan we allemaal. Is er een mooiere manier denkbaar dan je laatste adem uit te blazen terwijl je de hand vasthoudt van je geliefde? En dat die even later ook afscheid neemt van de wereld?
