Duitse docente luidt de noodklok: 'Onderwijs wordt onmogelijk door massamigratie en islamisering'

Dat Europa een migrantenprobleem heeft, moge meer dan duidelijk zijn. Met - letterlijk - bootladingen komen ze hier aan, kansarme 'vluchtelingen' die nooit in hun eigen levensonderhoud zullen kunnen voorzien hier, laat staan dat ze ooit iets aan onze maatschappij zouden toevoegen. Behalve dat ze professioneel vaak weinig kunnen - we wachten gek genoeg nog steeds op die hersenchirurgen die links ons beloofde - stemmen hun doorgaans islamitische normen en waarden allesbehalve overeen met die van ons. Oftewel: integratie is niet of nauwelijks mogelijk.

Voor één groep is dit echter extra sneu: kinderen. Ze worden door hun ouders duizenden kilometers meegesleept en vaak in levensgevaarlijke schuiten gepropt, op weg naar een kansloze toekomst hier. Onze scholen moeten vervolgens redden wat er te redden valt, maar dat blijkt deze keer bizar lastig te zijn, aldus de Duitse Ingrid König. Ze geeft al jarenlang les op een school in een achterstandswijk in Frankfurt, en beseft zich heel goed dat het helemaal de verkeerde kant op gaat. Ze heeft erg veel moeite deze kinderen wat bij te brengen, en vreest voor hun toekomst.

Ja, ik zie uw linkse medemens al getriggered worden: 'Dat is toch niet zo gek dat kinderen in achterstandswijken vaak slechter onderwijs genieten? Zo werkt dat vreselijke gedrocht dat kapitalisme heet nu eenmaal!' Helaas gaat die ballon hier dus niet op. Ingrid heeft al vaak genoeg te maken gehad met migranten- en vluchtelingenstromen: Turken, Russen, Polen, Joegoslaven: ook zij kwamen op een gegeven moment en masse naar West-Europa en brachten kinderen mee die de taal niet spraken. Lastig, maar niet onoverkombaar: ook die leerlingen heeft zij uiteindelijk tot goede Duitse staatsburgers om weten te scholen.

Deze keer is dat echter een heel ander verhaal, en dat heeft alles te maken met de groeiende radicalisering onder moslims, vertelt de docente. 'Vergeleken met vorige migrantengolven, lopen deze kinderen mijlenver achter'. Dat zit hem vooral bij de ouders, die weigeren om te integreren. Dat betekent dat er thuis alleen maar Arabisch, Urdu of wat dan ook gesproken wordt - maar zeker geen Duits, Nederlands of Frans - dat hen uitnodigen op ouderavonden onbegonnen werk is en dat ze hun kroost totaal niet aanmoedigen hun best te doen in de klas.

Je kind zou immers maar wat gaan bijdragen aan die ongelovige samenleving die je heeft opgevangen, toch?

Het ergste is: we zijn al te laat. Zelfs als we nu eindelijk eens een degelijk asielbeleid krijgen - de kans daarop is natuurlijk nul - zitten we al met een gigantische lading aan mensen die nooit echt zullen kunnen meedraaien. Met dank aan de 'Wir schaffen das!'-mentaliteit van de Europese elite.