Deze tuin staat vol prachtige bloemen - maar dat is niet dé reden dat mensen hier komen

Er is een reden dat deze tuin er zo uit ziet, en er is een reden dat bezoekers hier graag komen.

Als bezoekers de tuin van meneer en mevrouw Kuroki in Japan bezoeken, dan valt de overvloed aan prachtige roze bloemen hen meteen op: duizenden en duizenden zul je er vinden. En dat is op zich al erg mooi als je van bloemen houdt, maar het verhaal achter deze bloemenzee is nog veel mooier.

Het bejaarde echtpaar woont al op de plek sinds 1956. In die tijd stond er slechts een huisje met een weide ernaast. De twee hadden koeien, en verkochten melk om rond te komen. Dit deden ze decennialang, dag in dag uit. Ze hadden elkaar een belofte gedaan: als ze eenmaal met pensioen konden gaan, zouden ze samen een wereldreis maken om te kunnen zien wat ze al die jaren niet hadden kunnen zien.

Maar zoals dat soms gaat, werkte het leven niet mee. Na 30 jaar hard werk werd mevrouw Kuroki vrijwel van de ene op de andere dag blind. Het was een enorme slag voor haar. Ze kon haar werk niet meer doen, en de reis waar zij en haar man al jaren van droomden zou ze ook nooit meer kunnen maken. Ze werd depressief en sloot zich op in hun huis. Ze weigerde dat te verlaten, omdat ze de schoonheid van het leven toch niet meer zou kunnen zien.

Een vreselijke situatie, maar niet een waarmee haar man genoeg nam. Zijn vrouw vermeed iedereen, terwijl hij juist wilde dat ze met anderen bleef praten. Toen hij in hun weide een eenzame roze bloem zag staan, kwam een geweldig plan in hem op. Als zijn vrouw niet naar de mensen wilde gaan, moesten de mensen maar naar haar toe komen. Maar daarvoor moest hij ze wel ergens mee lokken. Zijn oplossing? Een enorme bloementuin.

En zo gebeurde het dat hij jarenlang naast zijn gewone werk bloemen kweekte in hun tuin, totdat alles ermee vol stond. Men hoorde van de tuin, en kwam maar al te graag langs om deze eens te bekijken. En bij elk bezoek spraken zij ook met het echtpaar, dat dankbaar is voor de vele goede gesprekken die zij al gehad hebben. Het hartverwarmende verhaal dat men hier hoort is een publiekstrekker op zich. Inmiddels ziet de plek soms wel duizenden bezoekers op een dag. Maar dat vinden de twee helemaal niet erg. Volgens de man des huizes is zijn echtgenote weer de meest vrolijke persoon ter wereld. Ze geniet van de bezoeken, maar ook van de bloemen zelf. Want hij heeft niet zomaar bloemen gekozen: "ze kan de schoonheid van de bloemen niet zien, maar wel ruiken" aldus meneer Kuroki. En dat bewijst de glimlach van zijn vrouw maar al te goed.

[caption id="attachment_131870" align="aligncenter" width="552"] Foto: Oona McGee[/caption]