Decarbonisering: de visie van een ingenieur

Duurzaamheidskeizer heeft geen kleren aan.

Met het oog op de bestrijding van die verschrikkelijke opwarming van de aarde (die maar steeds niet wil komen) hecht de EU hoge prioriteit aan decarbonisering van de economie. Het gebruik van fossiele energie dient te worden teruggedrongen ten gunste van 'duurzame' energie, zoals zon en wind. De desbetreffende besluitvorming is in hoge mate bepaald door groenbevlogenen. Als ingenieurs en economen daarbij al een rol hebben gespeeld, is dat niet aan het resultaat te merken. Bij de desbetreffende besluitvorming is weinig waarde gehecht aan hun kennis en ervaring. Dat is een misser van jewelste geweest, want die hadden duidelijk kunnen maken dat het resultaat daarvan uiterst onrealistisch is en niets met rationaliteit heeft te maken.

Onder de druk van Zeitgeist, politieke correctheid en groene indoctrinatie hebben tegenstanders van decarbonisering zich stil gehouden. Maar de laatste tijd zijn er toch enkelen die – soms met gevaar voor de eigen carrière – hun kop boven het maaiveld hebben uitgestoken. Reeds vele malen heb ik gerapporteerd over degenen die dat in Nederland hebben gedaan. Maar ook in het buitenland zijn soortgelijke geluiden nu duidelijk hoorbaar. In Duitsland was dat bijvoorbeeld de topeconoom Hans Werner Sinn, die onomstotelijk aantoonde dat de Energiewende op een fiasco zou uitlopen.

In Groot–Brittannië was dat onlangs Mike Kelly die op een symposium over "Energy Challenges and Mechanics" voor 130 energiedeskundigen uit 40 landen een soortgelijk verhaal heeft gehouden. De reacties waren positiever dan wat hij had gevreesd en verwacht. Verschillende toehoorders kwamen na afloop van zijn voordracht naar hem toe en feliciteerden hem met het feit dat hij de moed had gehad om zich tegen de 'consensus' uit te spreken.

Op zijn website attendeerde Bishop Hill (Andrew Montford) zijn lezers op de 'Power Point Presentation' (PPP) van Mike Kelly. Hij voegde daaraan toe dat het meeste zijn trouwe lezers wel bekend zou voorkomen. Maar het feit dat nu aan nog eens 130 energiedeskundigen duidelijk was gemaakt dat de duurzaamheidskeizer geen kleren aan heeft, was toch een belangrijk feit.

De PPP spreekt voor een deel voor zichzelf. Bij een aantal plaatjes is mondelinge toelichting onontbeerlijk. Maar helaas is die tot op heden niet beschikbaar.

Ik pik er een aantal elementen uit.

The climate change community has convinced many policymakers and politicians of the need to decarbonise the world economy in short order. Their case, and whether it is credible or not, is not the issue in this presentation, but rather some of the lessons of recent history of technology evolution that should not be lost in the rush.

There are rules concerning the introduction of new technology, and there are penalties for flouting them. If we are setting out to decarbonise the world economy, we should set out as if we mean to succeed, and not, as now, take actions that will certainly not succeed.

Enige van zijn conclusies:

- The current decarbonisation regimes will fail to meet their objectives.
- Malthusians too pessimistic.
- Much mitigation is madness as of today – adaptation as practised by the Dutch for centuries is the way forward.
- No–one knows the effects on future climate of a crash project to decarbonise the global economy.
- Until now the cure has been worse than the symptoms.
- Noble causes are not helped by poor science or bad engineering.
- Backlash against all science/technology if we get this wrong.  

Aldus Mike Kelly.

Lees verder hier.

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.