De vakbond in strijd met de werkelijkheid

Geen categorie14 mei 2013, 20:30
Vakbond FNV bondgenoten staat op het punt om een nieuwe voorzitter aan te stellen, tijd voor de rest van ons om eens goed te beschouwen waar de vakbond voor staat, en nog belangrijker waar zij tegen strijden.
Ik ga het niet hebben over wie de nieuwe voorzitter wordt (Corrie van Brenk of Ton Heerts), dat is niet fundamenteel voor de beoordeling van de vakbond. De onderliggende principes zijn dat wel en die liegen er niet om.
De FNV is voor het recht op arbeid, bescherming tegen werkloosheid en gelijk loon voor gelijke arbeid. Dit klinkt allemaal nobel en iedereen gunt een ander werk voor een eerlijk loon. Maar de FNV is niet nobel, niet in haar principes en niet in haar praktische uitvoering.
Er bestaat niet zoiets als een recht op arbeid, dat zou namelijk suggereren dat je arbeid kan eisen, het is immers je recht. Hoe ziet dat eruit arbeid eisen? In de praktijk gaat het als volgt. Als een groep groot genoeg om politici bang te maken bepaalde arbeid eist zal de FNV deze mensen als democratisch onderpand inzetten in haar onderhandelingen met de overheid. Ze zal de overheid ''adviseren'' om te investeren in een bepaalde sector om banen te ''garanderen''. Werkt de overheid niet mee dan volgen er stakingen en demonstraties.
Maar nog liever dan de met de overheid bindt de FNV de strijd aan met een groot bedrijf. Als er massaontslagen dreigen schiet de FNV in de verdediging en rennen ze naar de overheid voor hulp. De vakbond gijzelt de Nederlandse arbeidsmarkt omdat ze nog steeds een een marxistisch kinderlijk beeld hebben van kapitalisme. Ziet u, de FNV is voor arbeid maar niet voor de markt, ze zijn voor inkomen maar niet voor handel, ze zijn voor rechten maar tegen vrijheden.
De macht van de FNV is groot vergis u niet, hun stempel op het vorige maand afgesloten ''sociaal akkoord'' was groot met alle negatieve gevolgen van dien.
Voorbeeld: In het nieuwe sociale akkoord wordt flexwerken aan banden gelegd. De FNV is tegen flexibele contracten omdat het een bedreiging vormt voor de contracten van hun eigen leden. De liefde voor arbeid wordt overstemt door haar haat voor de markt.
Voorbeeld: In het nieuwe sociale akkoord worden gouden handdrukken geschrapt. De FNV is tegen gouden handdrukken en stelt voor dat iedere werknemer een ''handdruk krijgt gebaseerd op het aantal gewerkte jaren tot een maximum van 75 000. Zie hier, niet een handdruk gebaseerd op prestaties maar enkel op senioriteit. De FNV houdt van inkomen maar niet als dat gebaseerd is op hoe goed iemand zijn werk doet.
Voorbeeld: De FNV heeft in het sociale akkoord het volgende afgedwongen. Een verplichting voor alle werkgevers gezamenlijk om minstens 100.000 arbeids-beperkten in dienst te nemen. De werkgevers krijgen daarvoor een paar jaar de tijd. Als ze zich niet aan de afspraak houden komt er alsnog een quotum.
Gehandicapten hebben volgens de FNV dus ook recht op een baan, dat wil zeggen bedrijven kunnen worden verplicht om gehandicapten aan te nemen. Zie wederom dat de FNV geen enkel respect heeft voor eigendom en de wens daar zelf over te beschikken. De rechten van de werknemer staan voorop en de vrijheden van de werkgever zijn voor de FNV niets waard.
Drie voorbeelden uit het door de overheid en de FNV bejubelde sociaal akkoord tonen de ware aard van deze alles behalve nobele en in feite kwaadaardige organisatie. Het klopt dat de FNV strijdt tegen, marktwerking, globalisering en alle andere vormen van onzekerheid op de markt maar dat raakt de essentie niet. De vakbond strijd tegen de werkelijkheid, tegen een wereld waar mensen liever flexibele contracten hebben, een wereld waar mensen niet wensen te worden gedwongen om individuen in dienst te nemen. Elke ontwikkeling van de markt sorteert winnaars en verliezers en daar moet de FNV mee zien te leven, net als de rest van ons.
De FNV heeft 1,2 miljoen leden, nog geen 10 procent van de beroepsbevolking is lid maar ze wanen zich en acteren met succes een partij te zijn met 30 zetels in de Tweede Kamer.
Als de vakbond een private organisatie was zonder politieke invloed dan was de door hun aangerichte schade niet groot geweest en dan had zij zich kunnen concentreren op haar legitieme taak. Een vakbond kan wel legitiem zijn, zonder het pistool van de overheid als hulpmiddel. De lafheid van onze politieke leiders werd bij het afsluiten van dit sociale akkoord nogmaals bevestigd. Rutte toonde niet het karakter van bijvoorbeeld Margareth Thatcher, de vrouw die de macht van de vakbeweging in Engeland heeft gebroken en daarmee een toekomst voor haar natie mogelijk maakte.
De FNV is een belangengroep die zich verzet tegen vrije markten, prestatie-beloning en zelfbeschikking. Het wordt tijd om ze als zodanig te identificeren, het wordt tijd om weerstand te bieden aan deze ''witteboord-gangsters'' in minder dure pakken, de gijzeling van de Nederlandse arbeidsmarkt heeft reeds te lang geduurd.
De vakbond verdient geen respect maar minachting, ze vermindert onze welvaart en vrijheid iedere dag. De achterstand die we oplopen ten opzichte van ons potentieel is te groot om te bevatten. De strijd waar we getuige van zijn is die tussen de producent en de parasiet, ik sta aan de kant van de civilisatie en steun de producent, de vakbond heeft haar keuze voor om te parasiteren ook bewust gemaakt.
Vrije markten zijn in essentie een uiting van de werkelijkheid en datzelfde geldt voor de invulling van die markten. Als de leden van de FNV in een parallel universum willen verblijven is dat hun vrijheid maar niet in ons land en zeker niet van ons geld.
De auteur is objectivist en aanhanger van de filosofie van Ayn Rand en student Politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. 
Volg Yernaz op Twitter: @YerRamautarsing
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten