Als politici één ding kunnen dan is het draaien en spinnen. Dat bewijzen de hoge dames en heren in Den Haag vandaag weer eens.
Terwijl tegenstanders de discussie proberen te verengen tot de vraag die daadwerkelijk op tafel lag - 'ja' of 'nee' tegen dit verdrag met Oekraïne - tast PvdA-leider Diederik Samsom naar de motieven van de tegenstanders en hoe die recht kunnen worden gedaan. ,,De campagne was veelvormig, ging bijvoorbeeld over de vraag of Oekraïne EU-lid zou mogen worden of militaire bijstand zou kunnen krijgen. Die 'nee'-stem willen we recht doen. Daar zijn diverse opties voor." Ook Koenders hint daarop.
De PVV en SP eisen dat het kabinet het associatieverdrag gewoon in de prullenbak gooit en de EU daarvan informeert. De coalitie denkt daar heel anders. Zoals Samsom zegt: "We moeten misschien iets wijzigen of aanvullen."
Let wel, dit is natuurlijk helemaal niet wat kiezers aangaven bij het referendum. Ze hadden de keuze tussen voor het verdrag stemmen en er tegen. De meerderheid, 61% maar liefst, wees het verdrag af. Punt.
Den Haag begrijpt dat ook, maar had nooit écht de wil om te doen wat kiezers wilden, tenzij ze natuurlijk vóór het verdrag zouden stemmen. In dat geval zou heel Den Haag roepen dat de wil van de kiezers duidelijk en helder is, en geëerbiedigd moet worden.
Maar ja, kiezers deden het tegengestelde, en dus doen Samsom en co. er nu alles aan om de schade te beperken en toch gewoon te doen wat ze al van plan waren.
Het referendum organiseren was stap één, de uitslag (tegen) was stap twee. Stap drie is nu: ervoor zorgen dat het kabinet de uitspraak van de kiezers daadwerkelijk respecteert en terug naar Brussel gaat en duidelijk stelt dat Nederland tégen het verdrag is.