De onzin van een aanval op Iran

Iran als nucleaire macht verkleint de kans op oorlog met Israël.

Soms verdenk ik Israël ervan gewoon een beetje te willen knokken. Niet omdat ze geen doel hebben, maar omdat ze hun macht in de regio willen herbevestigen. Een 'stukje geweld naar de mensen toe' om te laten zien dat ze nog altijd het sterkste en best getrainde leger hebben. En dat geen enkele van de buren ook maar een vinger hoeft uit te steken naar de Joodse staat, omdat ze dan kennismaken met de Israëlische oorlogsmachine.

Misschien is deze houding wel terecht. Maar het leidt er wel toe dat Israël elke dreiging uiterst serieus neemt. Soms te serieus. Dat leidt tot het Opgefokte Kleerkast Syndroom. Dat vertroebelt het oordeelsvermogen en daarom staart Israël zich blind op Iran en Ahmedinejad. Hoewel Joden doodernstige zaken dikwijls benaderen met hun kenmerkende zelfspot en ironie, luisteren sommigen van hen naar Ahmedinejads verbale fecaliën alsof het woord voor woord waar is.

Als meneer A. zegt dat Israël van de kaart geveegd moet worden, denkt de Israëlische regering dat meneer A. daadwerkelijk een poging gaat wagen. Dat is geen verstandige manier van denken, vonden ook - in een iets andere context - William Hague en Martin Dempsey.

Iran gaat Israël niet van de kaart vegen. Zo, weet u dat ook weer.

Daarmee is overigens niet gezegd dat Iran geen oorlog tegen Israël zal voeren. Ik denk echter dat dat indirect zal gebeuren. Bijvoorbeeld door baardmansen van Hezbollah of andere terroristen te steunen. De kans dat Iran in directe zin Israëlische grond aanvalt, lijkt extreem klein. En dat is gunstig voor de vrede.

Voor wie oorlog ook niet als panacee ziet, is een Iraans kernwapen overigens een geweldig idee. Want noemt u mij eens een oorlog waarbij twee kernmachten tegen elkaar vechten en er een kernwapen wordt ingezet. Inderdaad, dat is maar twee keer gebeurd: toen de reservisten Little Boy en Fat Man zich aandienden.

Sterker nog: in geen enkele oorlog (behalve WOII) hebben kernmachten hun nucleaire potentie manifest gemaakt. Zelfs tijdens de heetste momenten van de Koude Oorlog zijn ze niet gebruikt in strijdverband. Dat zou tot nadenken moeten aanzetten. Misschien zijn kernwapens wel zo afschrikwekkend dat ze zelfs (directe) oorlog op een afstandje houden.

En dit is geen theorie van een of ander Gebroken Geweertje. Dit idee komt van de Israëlische militaire historicus Martin van Creveld. Als Israël nu eens eerst naar hun eigen verstandige mensen luisteren, dan kunnen ze daarna altijd nog zien of ze bang moeten worden van de grote Iraanse praatjesmaker en zijn kernwapens.