De islamisering van 't onderwijs gaat door: 1 op de 9 leraren vermijden 'gevoelige onderwerpen' als homoseksualiteit

Met andere woorden: het gaat eerst en vooral om onderwerpen waar allochtonen moeite mee hebben.

Dit blijkt allemaal uit onderzoek van DUO Onderwijsonderzoek (die naam is in ieder geval wel goed gekozen). Volgens de onderzoekers vermijden de leraren die onderwerpen als gevolg van "de toenemende cultuurscheiding." Daar bedoelen ze dus mee dat steeds meer allochtone leerlingen zich tegen dit soort onderwerpen verzetten. In plaats van daar doorheen te prikken en ze met feiten te confronteren negeert meer dan 10 procent van de docenten dit soort ongemakkelijke waarheden liever.

Met name op middelbare scholen zijn leraren bang om dit soort onderwerpen aan te snijden omdat de kansenparels in hun klas daar niet mee om kunnen gaan. Op basisscholen gebeurt dat ook, maar significant minder: daar gaat het om 4% van de docenten die deze onderwerpen vermijdt.

Liesbeth van der Woud legt uit:

Als je een multiculturalist pur sang bent klinkt dat ongetwijfeld heel logisch, maar in de Nederlandse context is dit volstrekt onzinnig. Deze cultuurverrijkers wonen in Nederland, waar we heel duidelijke normen en waarden hebben. Onze denkbeelden over homoseksualiteit én de superioriteit van vrijheid en democratie zijn ingebakken in onze cultuur. Als deze allochtone leerlingen en hun ouders daar moeite mee hebben moeten ze maar lekker naar één of ander streng-islamitisch land verkassen. Nederland is verlicht. Zij die daar moeite mee hebben kunnen opflikkeren.

En dat is niet alles. Maar liefst 39% van de docenten aan middelbare scholen geeft ook toe dat de integratie volledig mislukt is. Dat is schokkend, maar niet verrassend. Een blinde kan dat immers nog zien. Wat pas erg is, is dat een deel van die leraren dus onder de druk bezwijkt. Dat is simpelweg onacceptabel. Juist in het onderwijs moet duidelijk gemaakt worden wat onze waarden zijn. Iedere nieuwkomer die zich daar niet in kan vinden mag, samen met zijn ouders, zijn koffers pakken en op het vliegtuig naar, zeg, Marokko of Saoedi-Arabië stappen.

Prima hoor, dat je achterlijke denkbeelden hebt, maar sodemieter dan maar op.

In de grote steden speelt deze problematiek meer dan in kleine steden en dorpen. In de eerste steden gelooft maar liefst 70 procent van de docenten dat de integratie mislukt is. Dat is natuurlijk niet eens zo gek: in de grote steden zijn ook grote enclaves van allochtonen. Ze wonen bij elkaar in dezelfde buurten, gaan alleen met elkaar om, en verafschuwen gezamenlijk de Nederlandse cultuur. In kleine steden en dorpen worden ze gedwongen om te integreren omdat er daar nu eenmaal minder allochtonen wonen.

Wat niemand zal verbazen is dat meer dan 60 procent van de docenten aangeven dat de 'scheiding' tussen allochtone en autochtone leerlingen eerst en vooral door verschillende cultuuropvattingen in Nederland en het Midden-Oosten komt. Dit is ongetwijfeld waar. Maar waarom speelt dat eigenlijk een rol? Deze leerlingen zijn in de meeste gevallen tweede of zelfs derde generatie immigranten. Zij zouden op en top Nederlands moeten zijn. In plaats daarvan blijven ze de culturele denkbeelden van hun ouders en zelfs van hun grootouders aanhangen. Dat is een gigantisch probleem, en het is eens te meer bewijs dat de integratie compleet mislukt is.

Daarnaast geeft bijna 50% aan dat de islam komt én door een onwil om te integreren. Let wel, deze docenten hebben elke dag contact met hun leerlingen en weten dus wat er speelt. Juist daardoor begrijpen zij hun leerlingen beter en kunnen ze de vinger beter op de zere plek leggen.

Kortom, het is een enorme puinhoop in ons onderwijs, en dat komt eerst en vooral doordat allochtonen uit islamitische landen gewoon niet integreren. Dat is een enorm probleem, en alles wat de staat de afgelopen jaren heeft geprobeerd werkt niet. De problemen veroorzaakt tussen die culturele tegenstellingen zullen de komende jaren dan ook alleen maar toenemen, zeker als de traditioneel grote partijen hun hoofd in het zand blijven steken en dit soort problematiek blijven ontkennen.