De Europese verkiezingen zijn weer voorbij.
In Nederland kraait een partij victorie, die democratie in haar naam en vaandel voert, maar in de praktijk de representatieve parlementaire democratie de nek omdraait en in haar radicalisme niet onderdoet voor de partij die de grote verliezer heet te zijn. Geen van de politieke partijen is echter winnaar. Er is maar één winnaar en dat is de niet bestaande partij van de wel bestaande niet stemmer met een score van 63%. Zonder de deelname van de PVV zou de opkomst niet eens 30% zijn geweest.
Wat bezielt de niet-stemmer ? Kort en bondig: het Europees Parlement is niet Europees, het is geen parlement en heeft ook geen perspectief omdat er geen Europese publieke opinie, geen Europees volk en geen Europese partijen zijn. En al die bevoegdheden dan ? De paar bevoegdheden die het heeft, gebruikt het niet of alleen om nog radicaler te zijn (bijvoorbeeld begrotingsrecht of het wegsturen van een capabele Italiaanse Europees Commissaris vanwege diens persoonlijke opvattingen). Dit parlement heeft verder géén effectieve bevoegdheden. Dit parlement heeft medebeslissingsrecht. Een handjevol eurocraten, centrale bankiers en niet voor Europees beleid gekozen nationale politici bepalen het beleid. Dit parlement kan niet eens zijn eigen vestigingsplaats afdwingen. Bovendien is dit parlement niet representatief, maar is het nóg radicaler dan dit handjevol beleidsbepalers en rechtschenders (onder anderen Draghi, Merkel, Rutte, Van Rompuy, Barosso). Waartoe dit leidt laat onder andere de oplossing van de eurocrisis zien, zoals de Financial Times die heeft gereconstrueerd. Gekozen nationale politici worden geïntimideerd, gechanteerd en bedreigd als ze het illegale Europese beleid niet volgen. Nu gaat het nog om Italië en Griekenland, in 2020 wordt Nederland zo gedwongen om de vette pensioenfondsen en eurobonds in te voeren om de euro voor de zoveelste keer te redden. De bankenunie, begrotingsunie, stabiliteitsregels bleken weer eens niets waard te zijn in de Europese praktijk. Er komt geen nationaal parlement meer aan te pas, omdat de euro alternatiefloos is en het Europees Parlement heeft er niet alleen niets over te zeggen, de grote meerderheid wil juist dat de Nederlandse burger zijn spaarcenten met alle Europeanen deelt.
Voor de Nederlandse politici en hun media zijn deze verkiezingen echter een groot succes. Nederland heeft vóór Europa gekozen en dus moet de burger in 2020 niet zeuren. Op deze wijze is de euro ingevoerd, zijn Europas meest corrupte en criminele landen direct betrokken bij de totstandkoming van Europees beleid en hebben lobbyisten en de misdaad vrij spel in dit Europa. Hoe dit systeem werkt ? De Grote Europeanen geven zelf een kijkje in de keuken. Bijvoorbeeld in het geval van de pro-Europese Duitse SPD is het een combinatie van nationalisme en socialisme. De SPD werft voor haar socialistische kandidaat Schulz met de slogan dat alleen een Duitse stem een Duitse EU-president voor de Duitse burgers garandeert. En de Europese kiezers maar denken dat deze Grote Europeanen niet de nationalistische kaart spelen, maar dat alleen het klootjesvolk, de fascisten (Arnon Grunberg, Volkskrant), Cambridge (Peter de Waard, Volkskrant) of het Duitse constitutionele hof en 19e eeuwse reactioniaren, xenofoben en nationalisten (Matthijs Bouman. Financieele Dagblad) dit doen. Dát is de Europese Unie. Over de ruggen van de burgers, de representatieve parlementaire democratie en ten koste van de welvaart, het private eigendom en de zorg voor de oude dag komt de totale Europese Unie en de Europese democratische en economische middenschool tot stand door het bedrog van een journalistieke, ambtelijke en politieke elite en haar multinationals.
De euro corrumpeert alles en iedereen. Of het nu gaat om de media, het Centraal Plan Bureau, de DNB of het Nederlandse parlement, de leugen, de propaganda en de retoriek regeren alternatiefloos, voor de export en de vrede uiteraard. Het is pijnlijk uit de mond van een Duitse bondskanselier te moeten horen dat de euro de sine qua non van Europa is, met andere woorden, zeg maar 'het duizendjarig Europese Rijk'. Zonder de illegale maatregelen van deze elite zou de euro echter niet eens de twaalf jaar hebben gehaald. Het Europa van de burgers bestaat niet en is net zon leugen als de euro. Niet Geert Wilders in al zijn radicaliteit en overmoed is het probleem, maar de gecorrumpeerde, incompetente, onbenullige en provinciale elite. De partij van de niet stemmers laat zich niet instrumentaliseren en misbruiken door deze elite en hun nieuwe totalitaire Europese eenheidsideologie.