In West-Europa raken de massa-immigratie uit de Derde Wereld en de veronderstelde zegeningen van de multiculturele samenleving steeds meer omstreden. Nee, dan doen de klassieke immigratielanden het stukken beter. Hoewel? De Verenigde Staten hebben al jaren te kampen met een massale toestroom van illegalen uit Latijns-Amerika. En het politieke antwoord daarop, de zogenaamde Immigration Reform, houdt het land ten diepste verdeeld en komt dan ook nog steeds niet van de grond. Australië worstelt al jaren met de vraag hoe de stroom asielzoekers in te dammen die hun geluk daar willen beproeven. Ook inter-etnische onlusten zijn Down Under allang geen onbekend verschijnsel meer. Maar Canada, dat blijft nog steeds model staan. De immigratie daar zou een succesverhaal zijn.
Je kon er op wachten. Dat positieve imago van immigratieland Canada begint barsten te vertonen. Het
Centre for Immigration Policy Reform, een organisatie die kritisch staat tegenover het huidige immigratiebeleid in Canada, heeft nu
steun gekregen van Derek Burney,
hotshot uit het Canadese establishment. Deze voormalige Canadese ambassadeur in Washington is toegetreden tot de adviesraad van die organisatie. Evenals in West-Europa is het onderwerp immigratie in Canada zwaar getaboeïseerd:
Canadian society needs to stop treating immigration as an untouchable third rail that cant be debated without prompting allegations of bigotry. [Wikipedia: The phrase third rail is a metaphor in politics to denote an idea or topic that is so "charged" and "untouchable" that any politician or public official who dares to broach the subject would invariably suffer politically.]
Aldus Burney, die vervolgens stelt dat een open debat hard nodig is:
Its being denied rational debate at the political level, and this is despite the very clear evidence of abuse of the system, of fraud in the system and a lack of co-ordination in the country in terms of screening
Want de huidige immigratiepraktijk is rampzalig voor de Canadese economie:
Canadas economy has been chronically plagued by relatively low economic productivity, yet the large number of unskilled workers and family-class immigrants weakens productivity further.
Maar:
Politicians of all stripes refuse to discuss such concerns because some immigrant communities that lobby for high quotas of family-class immigrants are very active in federal politics.
Het komt allemaal erg bekend voor. Nederland zou zo'n Centre for Immigration Policy Reform trouwens ook wel kunnen gebruiken. Het zal alleen niet meevallen om de adviesraad ervan te bemensen. Afgaande op de mastodonten van het CDA lijken onze hotshots met het klimmen der jaren steeds meer geneigd te zijn om de problemen met de massa-immigratie onder het tapijt te vegen. Of neem aankomend CDA-mastodont Jan Peter Balkenende, die ooit in een grijs verleden zei dat "de multiculturele samenleving niet iets is om na te streven", maar die later tijdens zijn premierschap verklaarde dat "Nederland trots is op zijn diversiteit", hoog opgaf van de vermeende bijdrage van immigranten aan de Nederlandse economie, maar weigerde de kosten en baten van de massa-immigratie in kaart te laten brengen.
