Column Jan 'Superjan' Bennink: "Rosanne Hertzberger. Waarom Kuifje in Wuhan niet knettergek is"

Wij, deplorables, die het NRC niet in de kattenbak, laat staan op de leestafel verdragen, kennen Rosanne Hertzberger vooral als het gekortwiekte meisje met de “crazy eyes”, dat af en toe door de NPO en RTL wordt ingezet voor “wet jobs”, zoals iedere main stream media journalist of columnist af en toe macaber corvée heeft in dienst van het establishment.

Zo riep ze ooit, met vurige oogjes, als boos rollende knikkertjes, op tot een adverteerdersboycot van Geenstijl, dat toen nog geen verholen overheidsfiliaal annex mondluier winkel was.

En u herinnert zich vast nog de uitzending, vlak voor de verkiezingen, toen zij, in een encirclement van wufte picadors, samen met SDG clown Harm Edens, de zich altoos op zijn eigen spiegelbeeld afrukkende FD nicht Joep Dohmen en Jan Jaap van der Wal, wiens malle gezichtje ter plekke zodanig van haat vertrok, dat zijn hazenlip nog kostelijker uitkwam, de taak had om public enemy nr1 Thierry Baudet, nog eens wat puntige gifstokken in buik en rug te steken. Een klusje dat ze gretig en vlijtig op zich nam. Wat rolden haar kijkertjes mooi, wat vertrok haar mondje tot een boos pruiltje Wat was ze boos op die intens gemene Thierry.

Rosanne is altijd al een braaf kattenkopje voor het baasje geweest. Als het gaat om het pootje haken van afvallige politici, het slopen van alternatief geluid, maar ook qua Covid-pandemie, doet Rosanne graag publiek haar plasje om haar plaatsje op de Olympus van het polderestablishment veilig te stellen.

Je moet dan ook op je qui-vive zijn als uitgerekend “roloogje”, op televisie pontificaal een dissidente opinie gaat verkondigen: een Wappie mening, die tot voor kort, strikt verboden terrein was voor de main stream Rosanne’s van deze wereld.

Bijna anderhalf jaar na o.a. Van Wolveren, Steve Bannon en Adam Curry, kwam zij, na op 22 mei op twitter openlijk wat getwijfeld te hebben, met de TV “scoop” dat het corona virus wel eens uit een “gain of function” lab in Wuhan China zou kunnen komen en niet uit een kom vleermuizen soep!

“No shit sis.”

Het leverde een prachtig tafereel op. Katje Rosanne die trots met het verrotte lab leak vogeltje in haar bekkie, bij Humberto binnen kwam paraderen om de “unieke scoop” bij een geschokt studiogezelschap en dito vele miljoenen kijkers voor de Wibra pantoffels te gooien.

Een opmerkelijk tafereel. Al was het maar vanwege de de timing. Want Rosanne is behalve een matig schrijver ook een briljant microbioloog, met een Covid kritische partner, de schrijver Arjan van Veelen. Zij had dus al minstens een jaar van deze theorie moeten hebben geweten. En had er al veel eerder scherp over kunnen schrijven.

De verbazing en opgewonden geschoktheid op haar gezichtje blijft in dat kader een traktatie.

Nu kun je van Rosanne zeggen wat je wilt, maar ze is niet bat shit crazy.

Dit meisje weet wat ze doet.

Voor mij zijn er twee opties, waarom ze uitgerekend nu, tijdens de, door de MSM verzwegen val van Fauci en Gates in de US, met deze voor blue pilled normies zo grote “openbaring” komt.

Of ze heeft gewoon staatscorvée, en is ze gestuurd om het bijna onhoudbare officiële Covid narratief om te buigen in een straks beter beheersbare of zelfs gewenste verhaallijn.

Of Rosanne is a cat on a hot tin roof, dat het hele Coronasprookje in de US ineen ziet storten en nu slim voor de gekaufte journalistentroepen uitschrijft, omdat zij beseft, dat wat er in de US plaatsvindt, hier altijd een maand later gebeurt.

Zie in dat kader ook deze kostelijke reactie van muisje Koopmans op de gescherpte inktnagels van poes Rosanne.

Let op. Straks is Rosanne de heldin, de ware onderzoeksjournalist, terwijl arme sukkels als Maarten Keulemans die braaf het officiële narratief blijven volgen, straks de volle volkshoon over zich afroepen.

Pek en veren? Daar heeft ons poesje geen zin in.

Deze column verscheen eerst op JanBennink.com, de nieuwe website van Jan. Volg ons ook op onze nieuwe Facebook-Pagina. Ze gaan ons vast bannen, maar jullie wilden het. Dus hier.