-Peter Kujala- De kern van Pasen: Vergeving, liefde en de overwinning op de dood

Cultuur18 apr , 17:30
Hij droeg zijn kruis naar Golgotha, omarmde het. Al gegeseld door de Romeinen, liet hij zich nagelen, hing hij aan dit kruis. Zijn geliefden vluchtten, verlieten hem in het uur van beproeving, de vijanden spotten waar hij bloedend, lijdend op hen neerkeek en zeiden: "Vader, vergeef hen!".
Wat is dit, hoe is zo'n opofferende liefde mogelijk? Deze Jezus, die de beroemdste naam ter wereld werd, en wiens geboorte het begin markeert van ons kalendertijdperk en wiens boek, de Bijbel, het meest gelezen werd. Het antwoord is alleen te vinden in datzelfde boek, waar staat: "Want God had de wereld zo lief dat hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft". Het was dus liefde voor ieder van ons met als doel ons te redden voor het eeuwige leven.
De dood is voor iedereen honderd procent gegarandeerd, niemand ontsnapt eraan. Maar deze Jezus die ook aan het kruis stierf, zou de dood hebben overwonnen en op de derde dag uit de dood zijn opgestaan. Ik denk dat we hier een uitleg nodig hebben, hoe is dit mogelijk? We vinden het antwoord weer in die Bijbel. Er staat dat "het loon van de zonde de dood is", en dat Jezus als de Zoon van God een zondeloos leven leidde, en daarom kon de dood hem niet houden.
Nu weten we dat wij gewone mensen elke dag zondigen. We lasteren, liegen, exploiteren, haten en behandelen elkaar liefdeloos, etc. De lijst is net zo eindeloos als de liefde van deze Jezus voor ons wanneer hij al onze miljarden zonden op zich neemt aan het kruis, als een gigantische magneet. En voor God de Vader zegt hij daarom: "Vergeef hen!", en wat kan God dan anders doen dan ons vergeven als onze zonden aan het kruis zijn weggenomen? Door deze vergeving en vrijheid van zonde is plotseling de weg geopend naar het eeuwige leven, toen de dood zijn recht verloor om ons te behouden.
De grootste vraag en angst van elk mensenhart, is het waarschijnlijk "de dood"? Moeten we gewoon ophouden te bestaan alsof we nooit hebben bestaan, een stip die vervaagt, in het niets verdwijnen? Degene die de dood heeft overwonnen, antwoordt in een opofferend en liefdevol "Nee, geloof in Mij en je zult leven", want zoals de Bijbel uiteindelijk zegt: "Waar, o dood, is uw overwinning? Waar, o dood, is uw angel? De angel van de dood is de zonde, en de kracht van de zonde is de wet. Maar God zij dank! Hij geeft ons de overwinning door onze Heer Jezus Christus". De liefde aan het kruis heeft gesproken, kunnen we dit negeren en doorgaan naar de zinloosheid, de leegte van het graf en de dood, of kiezen we ervoor om te geloven en ons te verheugen in een prachtige eeuwige toekomst met de Prins van het Leven, Jezus Christus?
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten