Column Jan Roos: 'Links is op sterven na dood, en dus klinken de pauken der bloeddorst richting Baudet'

Wat me nog goed voor ogen staat is de inauguratie van Donald Trump als president van de Verenigde Staten. Niet zozeer dat hij gewonnen had, want dat was de oplettende toeschouwer al voor de uitslag duidelijk, maar wat er omheen gebeurde. In mijn geheugen staan de felle protesten gegrift: de huilende en schreeuwende vrouwen die deden alsof de wereld zou vergaan, maar vooral de gewelddadige rellen. Want blijkbaar is democratie een leuk ding zolang de Democratische (en bij ons de linkse) kandidaat maar wint. Als hoogtepunt van de chaos sloegen de zogenaamde anti-fascisten de winkelpui van onder anderen Starbucks aan gort. Leuk detail daarbij was dat Starbucks juist mevrouw Clinton steunde tijdens de campagne. Het was dus een letterlijke uitvoering van eigen glazen ingooien. Maar haat maakt blind.

In ons land kan je momenteel diezelfde tendens zien. Links ligt op zijn reet en dan komen de demonen bij de zichzelf nog steeds progressieven noemende brigade los. Er moeten dan dingen stuk en de democratie is opeens niet meer zo heilig. Een politieke moord zit dan ook in een klein hoekje. Dat weten we nog van Pim Fortuyn. Ook hij wist links te bewegen hun ware gezicht te tonen. De man was zijn leven niet meer zeker toen hij het volk achter zich kreeg, en uiteindelijk moest hij dat ook bekopen met de dood. Minister van Binnenlandse Zaken Klaas de Vries (PvdA) zei zonder schroom dat hij geen reden zag de aanstaande en zwaar bedreigde premier van het land te beveiligen en kreeg zo voor elkaar waar men zo vurig op hoopte.

Dezelfde hysterie en agressie zie je nu richting Forum voor Democratie van Thierry Baudet en Theo Hiddema. Links is op sterven na dood en dus klinken de pauken der bloeddorst weer. De wijze waarop hun voorhoede - de media - zich als een roedel wolven op de Kamerleden van het Forum stortte om ze van racisme en discriminatie te betichten, is weerzinwekkend.

Natuurlijk moet je ver bij rassentheorieën vandaan blijven. Ook al is het wetenschap, de kennis doet er simpelweg niet toe en kent alleen maar verliezers. Maar ik heb er niemand op kunnen betrappen. Ook Yernaz Ramautarsing niet, daar als je het gewraakte interview leest. En dat is nou zo verdrietig, want nergens blijkt dat die “journalisten” de moeite hebben genomen om het überhaupt te lezen. Ze gaan simpelweg af op de woorden van Minister Ollongren van de firma List en Bedrog uit 1966.

Het gif waarmee een flauw grapje van René van der Gijp wordt groot gemaakt, het verbieden van woorden als blank, het gendergedram, het alles-is-racisme gejengel, het geschiedenis vervalsen, het alles-is-de-schuld-van-de-witte-man gezever en al het andere breeduit gemeten slachtoffergepiep geeft niet aan dat de linkse idealen aan het winnen zijn.

Integendeel: het zijn de stuiptrekkingen van een terminaal gedachtegoed.