Column Jan Roos: Het zwakkere geslacht

“De feminisering van Nederland krijgt Zweedse trekjes. Begin me steeds minder thuis te voelen.” Dit twitterde ik naar aanleiding van het getrut over vrouwonvriendelijk gedrag op Geenstijl.

Alles dat een beetje naar testosteron ruikt moet namelijk kapot van de linkse vrouwtjes. De reacties op deze tweet kan je in twee groepen opdelen. Vrouwen die vonden dat ik een hufter was omdat ik vrouwen zou haten of zoiets - ze begrepen overduidelijk de term feminisering niet - en 'mannen' die zeiden dat ik dan maar moest opsodemieteren. Eén van die knullen was een griezel van, hoe kan het ook anders, GroenLinks. Hij had zijn two minutes of fame gehad toen hij en zijn linkse kornuiten in een rokje demonstreerden tegen de massa-aanrandingen door allochtonen en asielzoekers tijdens Oud & Nieuw in Keulen. Alles aan deze zogenaamde protestactie deugt niet en druipt van de feminisering.

Ten eerste is het niets anders dan zelfbevlekking. Geen aanrander in de hele wereld zou stoppen met zijn verwerpelijke gedrag omdat er een paar flapdrollen in een rokje gaan rondlopen. Het is een uiting van kijk mij nou eens even heel erg deugen, meer niet.

Ten tweede toont het lafheid aan, want er verandert helemaal geen drol door een rokje aan te trekken. En geen woord over de daders, namelijk types uit het Midden-Oosten. Dus als ze echt een statement wilden maken liepen ze in hun jurkjes door prachtwijken en niet in de veilige binnenstad van Amsterdam. De enige manier om wel iets aan dit soort smeerlapperij te doen is geweld, door politie of omstanders. En dat is nou weer heel erg verboden bij de GroenLinks-meisjes (m/v), want mannelijk en geen onderdeel van hun hunkering naar wereldvrede.

Ik ben opgegroeid in een gezin waar vader en moeder allebei het huishouden deden, waar de Opzij (feministisch maandblad) werd gelezen en mij op jonge leeftijd al werd verteld dat je een vrouw nodig hebt voor liefde en seks, maar zeker niet om je was te doen. Alles op basis van gelijkwaardigheid. Daar kwamen niet alleen de rechten bij kijken, maar ook de plichten. Zo werkte mijn moeder bijvoorbeeld fulltime. Waar het probleem zit met de huidige generatie feministes is dat ze alles parttime doen. Niet alleen werken (74%), ook debatteren. Ze willen namelijk wel de lusten van de discussie, maar niet de lasten. Wel uitdelen, maar niet incasseren.

Oproepen om te stoppen met adverteren op onwelgevallige media is een teken van zwakte. Wat niet leuk is moet blijkbaar weg. Zo zal het mij niets verbazen als deze culturele revolutie niet stopt als Geenstijl stuk is. Het volgende slachtoffer kan zo Voetbal Inside zijn. Dat programma snappen de tuthola's van de grachtengordel waarschijnlijk ook niet en moet dus verdwijnen.

Enfin. Ik ben in de Volkskrant twee keer als rat afgetekend, in een column werd opgeroepen dat mijn vader mij moest vermoorden en ik werd in artikelen door het slijk gehaald. Ik heb nergens een oproep gehoord de krant te slopen omdat er sprake was van literaire oproep tot moord of verwijzing naar verdelging van ongedierte. Weet je hoe ik reageerde? Niet. Want als je kan uitdelen moet je ook af en toe een tik terug verwachten. Als je dat niet aankan ben en blijf je van het zwakkere geslacht.