Cohen, de nieuwe nationale ombudsman?

Bij een hoofdelijke schriftelijke stemming over de aanstelling van de nationale ombudsman heeft de partij van Geert Wilders vanavond op Job Cohen gestemd. Cohen, die nog heel even fractievoorzitter van de Partij van de Arbeid mag zijn, heeft nog niet gereageerd op deze steun uit onverwachte hoek.

Uiteraard is zittend Ombudsman Brenninkmeijer glorieus herkozen met 113 stemmen, zoals dat altijd gaat bij dit soort functies. (Moet ook, want wie wil anders in vredesnaam ombudsman zijn?) Alle 25 PVV stemmen gingen echter naar Job Cohen. Enigszins opmerkelijk, aangezien de naam van de heer Cohen niet te vinden was op de lijst van kandidaten. ‘Grapje’, aldus Geert, die er wel aan toe voegde gehoopt te hebben dat Cohen het echt zou worden.

Ik deel hier zeker de humor van de heer Wilders, maar ben er niet helemaal gerust op dat dit grapje goed zal uitpakken. De PvdA-machine draait immers al langer op volle toeren om een geschikte nieuwe baan voor Job te vinden. Een waar hij niet zoveel schade aanricht aan de arbeiderspartij. En das niet makkelijk. Maar nu hij zich gesteund weet door de zijn aartsvijand, kon het wel eens snel gedaan zijn met de pret. Geen Cohen meer aan het roer. Dat betekent dus geen lol meer in VN-interviews, niets meer om over te lachen bij Pauw en Witteman en geen poppenkast meer op de brakke grond. Politiek zou er een stuk saaier door worden.

Bovendien betekent het vertrek van Job ook dat er harder gewerkt zal moeten worden door de gedoogpartijen. Zelfs de terugkeer van Mariette Hamer zou immers nog meer gevaar opleveren voor Rutte I dan Job Cohen. Goed, de PvdA verkeerd weliswaar in bijkans onoverkomelijke chaos, maar je moet het jezelf nooit nodeloos moeilijker maken.

Geert zal hier vast goed over nagedacht hebben, maar misschien moeten we Job en zijn PvdA niet meer op zulke goede ideeën brengen. Laten we er nog van genieten. Zolang het nog kan.