CO2-emissiemarkt binnenkort in vrije val?

De CO2-emissiemarkt is een merkwaardig fenomeen. Het is handel in gebakken lucht. Protagonisten en antagonisten van de menselijke broeikashypothese zijn het er met elkaar over eens dat het huidige ETS (Emission Trading Systeem) geen enkel meetbaar effect op het klimaat zal hebben. En daar was het toch uiteindelijk om te doen! Toch gaat (vooral) de EU autistisch door met dit nutteloze gezelschapsspel, waarbij geld wordt ingewisseld voor voor gebakken lucht en omgekeerd.

Degenen die daarvan weten te profiteren, hebben geluk. Maar tegenover hun winst staat geen enkele maatschappelijke prestatie/nut. Het is 'onverdiend' inkomen. De sukkels die eraan verliezen, hebben eenvoudig pech.

Wanneer soortgelijke praktijken aandelen of grondstoffen zouden betreffen, zou dat onze linkse broeders in de gordijnen jagen. Maar nu het om volledig van de werkelijkheid losgezongen casino-kapitalisme met handel in gebakken lucht gaat, geven ze geen kik.   

Maar als gevolg van een aantal ontwikkelingen lijkt er nu aardig de klad te komen in het ETS.

Onder de titel, 'EU carbon: a zero-sum game?', rapporteert Giles Parkinson op de Australische website Climate Spectator daarover het volgende:

Just as the federal government prepares to announce details of its carbon pricing regime in the next week or two, the European emissions trading scheme is lurching through another crisis. Or should that be crises?

The European carbon price has plunged dramatically in the past month, with an 11 per cent slump on Friday to €12, extending a 30 per cent slump in previous sessions. It is now at its lowest levels in more than two years. It’s been caused by a confusion of seemingly separate but ultimately interrelated factors: The Greek debt crisis and the threat of another European-wide recession; the failure to agree on more ambitious emissions reductions targets; a massive overhang of free permits; a major spat between Europe, China and the US over the inclusion of non-EU airlines in the European ETS; and the proposed introduction of new energy efficiency targets.

Views differ on the import of the various factors, but there is no doubt that without corrective action they could combine to create a massive overhang of pollution permits by 2020 and a carbon price that ultimately falls to zero.

The European Commission has canvassed this very scenario in a recent assessment.

Lees verder hier.

Wanneer houdt men nu eens eindelijk op met die onzin en spoort men de meest verantwoordelijke Eurocommissarissen aan om elders nieuwe uitdagingen te zoeken?