CDA moet kleur bekennen

In de Noord-Hollandse CDA-fractie is grote verdeeldheid ontstaan over een eventueel hoofddoekverbod. De nummer een op de lijst heeft van het thema een breekpunt gemaakt; hij wil koste wat kost geen verbod, terwijl de in Iran geboren nummer twee een verbod juist uitstekend vindt. Ook het CDA ontkomt dus niet aan de islam-discussie en moet kleur bekennen.

Lange tijd was het CDA een partij die uiterst stil was als het op de islam aankwam. Jan Peter Balkenende was het meest uitnemende voorbeeld van die stilte door zijn normen en waarden-adagium een stille dood te laten sterven als het op de islam aankwam. We kregen JP de MP er maar niet toe een debat te openen over de vraag in hoeverre de islam in overeenstemming is met Nederlandse normen en waarden. Die stilte heeft de discussie echter niet buiten de deur weten te houden. Het recente CDA-congres ging natuurlijk voor een groot gedeelte over Wilders, maar ook over de islam. De geest gaat niet meer in de fles.

Nu hebben we dus een ruziënde nummer een en twee op de lijst, die anders denken over een hoofddoekverbod. Let wel: een verbod op hoofddoekjes in het provinciehuis. Het gaat dus niet om een algeheel hoofddoekverbod, maar enkel om een verbod op bepaalde plaatsen. Zo denkt de nummer twee, Meino Schraal geheten, niet dat het mogelijk is over te gaan tot een verbod voor alle bezoekers van het Provinciehuis, maar hij is vurig voorstander van een hoofddoekverbod voor het personeel aldaar.

Raden wat de lijsttrekker hiervan vindt.

In elk geval lijkt ook het CDA niet te ontkomen aan de islamdiscussie en de vraag waar de C in CDA voor staat. Blijft de partij op de appeasement-lijn van Hirsch Ballin, die de islam een warm hart toedraagt, maar uw dataverkeer genadeloos in kaart bracht en cartoonisten die de 'islam beledigden' opsloot of gaan we verder op de lijn Verhagen?