Geheime documenten lekken omdat je vriendje het uitmaakt is geen heldendaad.
In het Nederlandse publieke debat wordt de Amerikaanse soldaat Bradley Manning regelmatig voorgesteld als een soort ridder van de vrijheid. GeenStijl had het eerder vandaag bijvoorbeeld over "
Held Bradley Manning" en prees hem voor "het naar buiten brengen van Amerikaanse oorlogsmisdaden en moordpartijen op onschuldige burgers."
Nu is het beschermen van de grondrechten van zogeheten klokkenluiders een belangrijke zaak. Het zijn mensen die met gevaar voor eigen loopbaan en reputatie informatie over misstanden binnen overheidsorganisaties naar buiten brengen. Het zijn inderdaad helden. Maar Manning was niet zo'n held.
Zijn correspondentie verraadt geen enkel politiek motief voor zijn daden. Getuigenverklaringen en eigen correspondentie suggereren dat zijn besluit om geheime documenten te lekken vooral verband hield met persoonlijke omstandigheden. Manning had een relatiecrisis doorgemaakt. Hij voelde zich verward over zijn seksuele identiteit, zou zelfs een vrouwelijk alter ego hebben ontwikkeld. En hij voelde zich in toenemende mate gefrustreerd over het feit dat hij binnen het leger niet openlijk voor zijn geaardheid mocht uitkomen. Het leidde uiteindelijk tot een incident waarin hij een tafel en een computer vernielde. Over de daarop volgende arrestatie was hij blijkbaar zo boos dat hij besloot om wraak te nemen door geheime documenten door te spelen aan Wikileaks. Een Profile in Courage is het bepaald niet. De rechter mag nu dus het vonnis vellen over Manning. In dat vonnis mag wat mij betreft worden meegewogen dat er uiteindelijk geen mensenlevens in gevaar kwamen door de Wikileaks-episode, in ieder geval aan Amerikaanse kant (al wist Manning dat vermoedelijk niet op het moment dat hij begon met lekken). Maar genade zal uiteindelijk wel met recht in balans moeten worden gebracht. Manning lekte de duizenden documenten waarvoor hij verantwoordelijk was niet om de wereld te verbeteren maar om zijn superieuren een hak te zetten. En omdat zijn vriendje het uit had gemaakt. Een tijdje in een cel doorbrengen om daar zijn gedrag te overdenken, zou helemaal zo erg nog niet zijn.