Er is wat discussie ontstaan over het bindend studieadvies. Dit nadat de Nijmeegse Radboud Universiteit gisteren bekend maakte dat zij een richtlijn voorbereidt om studenten die in de knel zitten sneller in beeld te krijgen, zodat de juiste hulp kan worden geboden. De aanleiding hiervan vormt de zelfmoord van twee studenten vorig jaar.
Met de aankondiging legde de universiteit een verband tussen het bindend studieadvies en de zelfmoorden. Uit niets blijkt echter dat dit klopt.
Daarnaast: al zou het kloppen, dan nog ligt het niet aan het bindend advies, maar aan de geestelijke gesteldheid van studenten die daar niet mee om kunnen gaan. Verteld worden dat je beter een andere studie kunt kiezen omdat je huidige studie niet bij je past is op geen enkele manier dan ook reden jezelf om het leven te brengen.
Ten slotte heeft de Leidse hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does gelijk wanneer hij
zegt dat dit zou inhouden dat je geen eisen meer mag stellen aan mensen. En dat is in de echte wereld toch best een probleem: je wordt niet alleen beoordeeld op je prestatie tijdens je studententijd, maar ook - en vooral - tijdens je carriere. Je kan mensen wel door een studie heen helpen, maar als ze in de grote mensen wereld aan de slag gaan moeten ze toch echt competent zijn. Is dat niet het geval, dan kunnen ze op ontslag rekenen. En dat bezorgt een mens toch echt wat meer stress dan een bindend studieadvies.