Belastingbetaler zwaar de dupe van 'gouden handdrukken'
De belastingbetaler is afgelopen jaar voor miljoenen euro's armer gemaakt door de praktijk van 'gouden handdrukken' in de publieke en semi-publieke sector. Het wordt hoog tijd om de strijd aan te binden met die perverse praktijk.
Al jaren vormen veelverdienende managers in de zorg, in de woningbouw en de financiële dienstverleners een doorn in het oog van een groot deel van Nederland. Met name het royale geldbedrag dat deze lieden meekrijgen op het moment dat ze ontslagen worden is bizar: waar 'Jan met de pet' op straat komt te staan met een WW-uitkering, krijgen deze lieden tonnen aan belastinggeld mee. Ze lopen door ontslagen te worden in één keer binnen. De Volkskrant heeft uitgezocht om wat voor bedragen het gaat, en welke overheidsinstellingen zich er schuldig aan maken:
Woonbron bijvoorbeeld was ruim 3 miljoen euro kwijt aan vertrekpremies voor elf hoge functionarissen die door een reorganisatie moesten vertrekken bij de Rotterdamse woningstichting. Het hoogste bedrag was voor een concernadviseur organisatieontwikkeling, die sinds 1979 in dienst was. Hij kreeg 411 duizend euro mee. [...] Datzelfde verhaal heeft Vestia, dat bijna ten onderging aan het derivatendebacle. Het vertrek van vier directeuren en een coördinator kostte de Rotterdams/Haagse corporatie bijna 1,7 miljoen euro. [...] Bij financieel dienstverlener Achmea, waar diverse zorgverzekeraars zoals Agis en Zilveren Kruis onderdeel van zijn, vertrokken vorig jaar 34 mensen, met gemiddeld bijna 2,5 ton. Dat brengt het totaal aan gouden handdrukken bij Achmea op bijna 8,5 miljoen euro. De hoogste vertrekpremie was negen ton. [...] De Luchtverkeersleiding Nederland was vorig jaar ruim zes ton kwijt aan drie ontslagen medewerkers. Een engineer kreeg 2,5 ton mee, een 'crisiscoördinator' 241 duizend euro.
And the list goes on. Nu is het niet dat ik die mensen het hebben van veel geld misgun. Ik ben immers geen socialist. Integendeel; als deze bovengenoemde mensen waren vertrokken bij een commercieel bedrijf dat z'n kost bij elkaar scharrelt op de vrije markt had ik er geen enkel probleem mee gehad. Dat is immers geld van het bedrijf zelf, en het mag ermee doen wat het zelf wel. Faalhazen die hebben geblunderd belonen voor de teleurstellende bedrijfsresultaten? Be my guest.
Maar aangezien belastingbetalers zelf bijdragen aan de financiering van de eerder genoemde instituten, ligt het inderdaad anders met deze publieke en semi-publieke instellingen. In die sectoren horen dit soort schertstaferelen gewoon niet voor te komen. Als hoeder van de publieke moraal hoor je je niet te verrijken ten koste van de mensen in Nederland die daadwerkelijk zorgen dat er geld verdiend wordt in dit land.
Als je wil binnenlopen, moet je maar naar Wall Street gaan. De (semi-)publieke instellingen van Nederland vereisen namelijk toch een iets andere werkhouding. Het zou de Nederlandse volksvertegenwoordiging dan ook sieren de WNT - de Wet Normering Topinkomens - nog wat aan te scherpen.
