Babynomics

Want duidelijk is, dat er grote belangen op het spel staan. U weet, de Britse premier, David Cameron, heeft aangekondigd een referendum te willen organiseren voor het Britse volk met de simpele vraag 'In or Out?' (de EU). Of dat referendum er ook daadwerkelijk komt hangt af van de uitslag van de Britse verkiezingen, in 2015. Het referendum zou dan, op zijn vroegst, in 2017 gehouden kunnen worden. Veel te laat natuurlijk en het laat zich aanzien dat de toezegging van Cameron vooral ingegeven is door electorale motieven: stem op mij, dan krijgt u uw felbegeerde referendum.

De belangen zijn groot. Vooral voor Brussel, want een eventueel vertrek van Groot-Brittannië uit de EU betekent ongetwijfeld een einde aan de federale droom, die, zoals u weet, heilig is verklaard vanuit het Berlaymont gebouw. En de bekende angst-retoriek is alweer in volle hevigheid losgebarsten. Recent had de Amerikaanse president Barack Obama al op het aanblijven van GB in de EU aangedrongen. Achterliggende gedachte was ongetwijfeld, dat een sterk Europees economisch blok de export belangen van de VS beter diende dan een versplinterde Unie; en zeker met het oog op de vrijhandelsbesprekingen die momenteel gaande zijn tussen de VS en de EU een begrijpelijke reactie.

De VS hebben natuurlijk meer baat bij een ferm EU blok, dan bij een 'versplinterd' Europa, dat dan rijp is om opgekocht te worden door de Chinezen. Maar ook hier geldt: daar is geen federale EU voor nodig, en dat opkopen door China van allerlei bedrijven in de eurozone (Griekse havens, Portugese nutsbedrijven) gebeurt nu ook al. Kortom, veel heisa om niks.

En nadat Obama zijn zegje had gedaan, was het nu de beurt aan Japan, een ander belangrijk mondiaal economisch 'blok', om er wat van te vinden. En dus mocht Japan afgelopen weekend haar 'duit in het euro zakje doen'. Een Japan, dat onlangs zoveel geld in de economie heeft gepompt, dat de kritiekloze media vandaag himmelhoch jauchzend berichtten dat het economisch weer beter gaat met Japan. Inflation rules the world.

Vanuit Tokio werd de Britten opgeroepen toch vooral in de EU te blijven. Anders zou het Japanse bedrijven duizenden banen kosten. In Groot-Brittannië wel te verstaan... Tokio voegde in haar brief er nog aan toe, dat het land van plan is de banden met de EU aan te halen en dat het verwacht dat Groot-Brittannië een belangrijke rol in de Unie zal blijven spelen. Sure, en dat kan natuurlijk alleen als GB lid is van een federale EU...

Maar nog weer even terug naar dat Britse regerings advies. Het eerste deel daarvan opende met:

Het advies lijkt dus vooral bedoeld om de Britse onderhandelingspositie, die toch al op vitale punten afwijkt van de eurozone landen, zoals 'Schengen' en de euro deelname, te verstevigen. Vanuit de Britten bekeken niet onbegrijpelijk natuurlijk. Maar objectief?

Nee, dan is de geboorte van de kleine prins een veel betere stimulans voor de Britse economie. Economen hebben al uitgerekend dat er tot begin september een stimulans van 243 miljoen pond (282 miljoen euro) zal zijn. De Britten zullen naar schatting 14 miljoen pond uitgeven aan geboortesouvenirs, van slabbetjes tot bekertjes, plus 2,3 miljoen liter champagne voor volwassenen.

En dat Britse referendum dan, waarvan polls zeggen dat 44% van de Britten er nu uit wil en 34% niet, met 17% die het nog niet weet en de rest die niet stemt?

Ach, als het er al komt, dan zal dat naar aller verwachting mosterd na de maaltijd zijn.