Islamitische CDA-raadsleden waarschuwen de partijtop voor de laatste keer. Als de christendemocraten niet snel een vreemdeling-vriendelijker koers kiezen, zal onvermijdelijk een
exodus van allochtone leden op gang komen. Ook allochtone kiezers zullen in dat geval de partij de rug toekeren, vooral "jongeren met een moslim en allochtone achtergrond", zo staat te lezen in een open brief die de groep deze week verstuurde aan de partijtop.
Dat klinkt allemaal nogal gevaarlijk natuurlijk: kiezers die weglopen, juist op een moment dat het CDA er al zo slecht voorstaat. Onmiddellijk het steven wenden terug richting multiculti dus? Doe toch maar niet. Bij nader inzien is het namelijk een loos dreigement. De partij heeft niet of nauwelijks een allochtone achterban; te verliezen valt er dus ook niks. Rekent u even mee?
Volgens het Instituut voor Multiculturele Vraagstukken
Forum zijn allochtonen bij een opkomst van 50 procent onder dat deelelectoraat (ambitieuze doelstelling overigens; in 2010 was de opkomst immers slechts 35 procent) goed voor 7 tot 8 Kamerzetels. En van die 7 tot 8 zetels gaat de overgrote meerderheid naar de linkse partijen. In Amsterdam stemde bijvoorbeeld bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen van alle Turkse en Marokkaanse allochtone kiezers maar liefst 97 procent (!?) op een linkse partij. Landelijk lag het percentage voor alle allochtone kiezers op ongeveer 80 procent. Volgens een in het Forum-rapport geciteerde peiling uitgevoerd in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 haalde het CDA ongeveer een kwart van de resterende 20 procent binnen. Alle Turkse, Marokkaanse, Antilliaanse en Surinaamse CDA-stemmers leveren samen dus hooguit (5 procent van 7 tot 8 Kamerzetels =) 1/3 Kamerzeteltje op.
Ziedaar de omvang van de proppenschieter waarmee de partijtop nu door de allochtone raadsleden wordt bedreigd: eenderde Kamerzetel. En daarvoor moet de partij dus radicaal de koers omgooien en mogelijk zelfs de coalitie opblazen?
Er zijn ongetwijfeld goede redenen te bedenken waarom een christelijke partij als het CDA zijn best doet om ook allochtone kiezers en aspirant-politici aan zich te binden. Naastenliefde bijvoorbeeld, of een pragmatische zoektocht naar politiek talent in alle geledingen van de samenleving. Met electoraal gewin kan het echter onmogelijk iets te maken hebben. Sterker nog: door zich de afgelopen jaren al te politiekcorrect op te stellen, heeft de partijtop de
brede centrumrechtse hoofdstroom in zijn achterban steeds meer van zich vervreemd. En daarmee het equivalent van tientallen zetels aan centrumrechts electoraat in de armen gedreven van VVD en PVV.
Dat loze dreigement van een handjevol allochtone raadsleden moesten ze dus maar gewoon negeren. Electoraal herstel volgt pas als op rechts het contact met het verloren CDA-volk wordt hersteld. Van het najagen van een allochtoon fantoomelectoraat dat ten hoogste eenderde Kamerzeteltje waard blijkt te zijn, hoeft de partij in ieder geval niets te verwachten.