AFM-proof is geen garantie!

Vele vermogensbeheerders hebben een AFM-vergunning. Zij staan onder toezicht van de AFM en zijn beoordeeld op betrouwbaarheid, deskundigheid en op bedrijfsuitoefening. Ook na de vergunningverlening houdt de AFM toezicht op het gedrag van de aanbieder.
Producten die een (vergunninghoudende) vermogensbeheerder aanbiedt, die worden aangeboden boven de EUR 50.000, vallen onder een vrijstellingsregeling, die voorschrijft dat een prospectus niet wordt gecontroleerd door de AFM.

Zekerheid
Veel mensen hechten waarde aan een fonds dat onder toezicht staat van de AFM. Dat voelt als een 'zekerheid'.
Maar wat wil het nu eigenlijk zeggen als een prospectus is goedgekeurd?
Een door de AFM goedgekeurd prospectus is getoetst op volledigheid en begrijpelijkheid.
Bij het toetsten op volledigheid, kijkt de AFM of alle informatie in het prospectus is opgenomen, die op grond van de wet in het prospectus moet staan.
Bij het toetsen op consistentie onderzoekt de AFM of de gegevens die in het prospectus zijn opgenomen, onderling met elkaar overeenstemmen.

'AFM-proof' is geen garantie
De AFM toetst NIET of alle informatie die in het prospectus staat, juist is. De AFM toetst ook NIET of de in het prospectus beloofde rendementen gehaald kunnen worden. De goedkeuring is dus geen beleggingsadvies van de AFM.

Vrijgestelde fondsen
Indien een fonds participaties aanbiedt boven EUR 50.000, dan geldt een (verplichte) vrijstelling van vergunningsplicht. Er hoeft geen prospectus opgesteld te worden door de aanbieder. Indien er wel een prospectus is opgesteld, dan controleert de AFM deze niet. Er zijn nog meer uitzonderingen, waardoor een fonds onder de vrijstellingsregeling kan vallen, maar ik beperk me in dit artikel tot dit voorbeeld.

Betere bescherming consument
Na de vele beleggingsfraudezaken van de afgelopen jaren, is het logisch dat er een betere bescherming van de consument wordt gezocht. Veel frauduleuze aanbieders zorgden ervoor dat ze onder de vrijstellingsregeling vielen, om toezicht van de AFM te voorkomen.
Het enige signaal uit Den Haag is een amendement, ingediend door het CDA en de SP, die de grens van EUR 50.000 optrekt tot EUR 100.000.

U zult zeggen: een aanbieder kan toch aantonen dat hij te goeder trouw is door onder de EUR 50.000 aan te bieden en zo onder de vergunningsplicht te vallen?
Mijn antwoord daarop is dat ik dát geen liberale gedachte vind. Om commerciële, of welke andere reden dan ook, kan het gewenst zijn om boven de EUR 50.000-grens aan te bieden. Verder wordt vaak vergeten dat permanent toezicht door de AFM een kostenverhogende component is voor de aanbieder, die doorberekend zal worden aan de consument. Dat snoept al snel enkele procenten van het rendement af.

Naar mijn idee zal een verhoging van de grens naar EUR 100.000 slechts een gering effect hebben. Ik zou willen pleiten voor het vrijwillig laten controleren door de AFM van een prospectus van een vrijgesteld fonds. Zo hoeven de 'goeden' niet onder de 'slechtwillenden' te lijden en zelf een commerciële afweging maken, waarna marktwerking zal optreden. Helaas is dit op dit moment niet mogelijk.

Weinig toegevoegde waarde AFM-proof
Goed advies blijft onontbeerlijk, ook bij fondsen die wel onder toezicht staan van de AFM. Immers, dit toezicht is geen garantie dat de informatie die in het prospectus staat, correct is en of er een realistisch rendement behaald kan worden.

Moraal van dit verhaal:
Een AFM-proof product is niet per definitie betrouwbaar en een niet-AFM-proof product is niet per definitie onbetrouwbaar.

Dit artikel wordt ook geplaatst op Liberale Media en op BeursGeldzaken